Krachtplaatsen zijn plaatsen met veel kracht en energie, hier kruisen (relatief) sterke leylijnen. Onze voorouders in de Lage Landen maakten reeds gebruik van deze plekken en situeerden er hun heiligdom op. Over energieën op krachtplaatsen in het algemeen, zie de pagina Leylijnen. Op deze pagina gaat het over heiligdommen die gesitueerd zijn op een krachtplaats. Op deze pagina staan alle soorten heiligdommen en verdedigingswerken vermeld, en voor een deel ook verder uitgewerkt. Als u meer informatie wilt over specifieke plekken in uw omgeving, kijk dan in het Archief van plaatsen om informatie op te vragen.

Onze voorouders waren zich bewust van krachtige plaatsen in het landschap. Ze voelden dat deze plekken een krachtige energie hadden, een goddelijke energie. Hier trachtten ze in contact te treden met de goden en de kosmos. Hier situeerden ze hun heiligdommen en beoefenden ze hun religie. Ook gebruikten ze de krachtplaatsen voor verdedigingswerken en werd er bij de plaatskeuze van een dorp of boerderij een sterk leycentrum gezocht. Alle heiligdommen, in alle soorten en maten en van alle volkeren, werden gesitueerd op een kruispunt van leylijnen, dat was gemeen goed. Dit werd duizenden jaren zo gedaan tot omstreeks 1350 toen men besloot om met het gebruik van bouwen op krachtplaatsen te stoppen. Voor 1350 was het dé standaard! Uit onderzoek blijkt dat iedere heilige plaats die stamt van voor 1350 altijd gepositioneerd is op een kruispunt van leylijnen.

Nog niet alle heiligdommen zijn beschreven op de website, maar zullen in de toekomst worden toegevoegd. Aan de hand van de informatie kunt u zelf op onderzoek gaan naar heilige plaatsen. Als u meer informatie wilt over specifieke plekken in uw omgeving, kijk dan in het Archief van plaatsen om informatie op te vragen. Veel voor-christelijke plaatsen staan beschreven in het boek Heidens Nederland. Als u meer wilt lezen over krachtplaatsen, heiligdommen en andere onderwerpen, kunt u zich aanmelden voor de Nieuwsbrief leylijnen.

LEYLIJNEN zijn onzichtbare maar wel voelbare lijnen van ongeveer een meter breed en hoog, geladen met etherische energie. LEYCENTRA zijn knooppunten van lijnen, waardoor een bijzondere krachtplaats ontstaat, actief en meestal positief in de omgeving. Deze energie houdt geen verband met de zogenaamde aardstralen en komt niet voort uit de aarde, maar omspant onze planeet. Deze kracht is niet menselijk of aards, maar kosmisch (*) en van groot belang voor de leefbaarheid van planten, dieren en mensen.

Prof. dr. Jim Lovelock, hoogleraar natuurkunde te Oxford, ontdekte in de jaren zeventig dat een gigantisch levend lichaam (hij noemde het 'Gaia') de aarde omspant en werkt als beschermer van het aardse leven. Hij kwam tot de conclusie dat hierdoor raadselachtige fenomenen wetenschappelijk verklaard konden worden.

Wij ontdekten dat de leycentra hierbij een belangrijke rol spelen. Door deze leycentra ontstonden de nederzettingen, de culturen en de religie. Reeds de Neanderthalers sloegen hierbij hun bivak op. De piramiden zijn er op gebouwd. De megalieten- en hunebedbouwers maakten er gebruik van. De Griekse tempels zijn op deze 'heilige plaatsen' verrezen. Kelten en Germanen stichtten hier hun heiligdommen en de Rooms-katholieke kerken kregen vóór 1350 op deze centra een plaats. De Indianen hebben deze knooppunten altijd gekend en bij de Chinezen was de 'Geest van de Aarde' duizenden jaren lang een leidraad voor denken en doen.

HET MEEST ONVOORSPELBARE BETREFFENDE DE LEYCENTRA IS DE GIGANTISCHE GEESTELIJKE KRACHT, DIE WIJ NIET KUNNEN ZIEN, MAAR WEL WAARNEMEN DOOR DE WICHELROEDE, ZELFS IN EEN GESLOTEN RIJDENDE AUTO OF TREIN TOT OP TWINTIG KILOMETER AFSTAND.

Terwijl het leycentra-onderzoek in Nederland reeds tien jaar gaande was, verscheen het boek 'De Celestijnse Belofte' van James Redfield. Een roman door een psycholoog geschreven op de kern van een Amerikaans leycentrum, met 'openbaringen' en 'inzichten' over wat er aan de orde is in de menselijke samenleving.

De stelling is samen te vatten in: 'Het valt op dat zich op precies het juiste moment allerlei toevallige gebeurtenissen voordoen en precies de juiste mensen opduiken die ons leven plotseling een nieuwe en belangrijke wending geven. Misschien sterker dan anderen in andere tijden voelen we in deze geheimzinnige gebeurtenissen een hogere betekenis'.

De negen inzichten van James Redfield sluiten aan op datgene wat op de kern van een sterk leycentrum wordt waargenomen. Het anders zien en ervaren met het ontdekken van dingen waaraan nooit werd gedacht, tot zelfs het zien van aura's bij mensen en in de flora en fauna. Daarbij het voelen van een goddelijke ordening en het doordrogen worden van het heilige, waardoor een ander innerlijk besef werkelijkheid wordt.

Waardoor zijn deze oude 'heilige' plaatsen in het vergeetboek van de historie terecht gekomen, terwijl zij zo belangrijk waren? Het antwoord moet zijn dat in de jaren 1348-1352 Europa geteisterd werd door de 'zwarte dood', een verschrikkelijke pestziekte, waarvan tweederde van de Europeanen stierven. De kerk zocht naar oorzaken. Blijkbaar is paus Clemens IV toen op de gedachte gekomen dat de heilige plaatsen- en lijnen overgenomen waren van de heidenen en daarom de oorzaak zouden kunnen zijn van deze pest. Na 1350 zijn er geen kerken meer op de leycentra gebouwd, terwijl dit vóór deze tijd verplicht was!

Pas in 1870 kwamen de leycentra opnieuw ter sprake door Henry William Black in het Engelse Hereford. Hij meende het 'geheim der ouden' te hebben ontdekt door historisch onderzoek te doen in diverse landen. Maar de historici en archeologen verklaarden hem voor gek toen hij op een bijeenkomst hierover vertelde. Talloze onderzoekers hebben een eeuw lang over de leylijnen gesproken en geschreven, maar ondervonden dezelfde spot en weerstand. Pas in de zeventiger en tachtiger jaren kwam er verandering op dit gebied, vooral toen er graancirkels en pictogrammen ontstonden op leycentra.

Vanaf 1985 werd ook in Nederland dit fenomeen bestudeerd door de historicus en publicist Wigholt Vleer te Norg. In 1992 verscheen het eerste boek 'Leylijnen en Leycentra in de Lage Landen' met een verslag over de onderzoeken in Nederland en Vlaanderen. Op 7 mei 1993 werd vanuit Eindhoven de eerste touringcarexcursie gehouden, gevolgd door vele andere, waardoor personen zelf direct in kennis gebracht werden met de krachtplaatsen. Elk jaar vinden er een tiental tochten plaats naar diverse streken in Nederland.

Leycentra zijn niet alleen bronnen van geestelijke energie, maar behoren tot dat machtige bovennatuurlijke lichaam dat de aarde omspant en waar alle schepselen mee te maken hebben. Het is het leven brengende dat schept en herstelt om de aarde een uitzondering in ons zonnestelsel te doen zou zijn.

Vandaar dat de zo met de natuur verbonden mensen in het verre verleden al hun nederzettingen bouwden bij of rondom deze krachtplekken. Hier plaatste men aanvankelijk een steen, later stenen, daarna heiligdommen, tempels en uiteindelijk vóór 1350 ook de kerken. Hier ontstonden de bedevaartsoorden, maar ook de culturen en zeker de religies.

Hunebedden en de oude kerken zijn volgens de 'bouworde' verrezen. De lengteas van een hunebed, een (Griekse) tempel, van piramiden en kerken kwam overeen met een sterkte, het meest in de oostwest richting gelegen leylijn. Op een kruising of een knooppunt van lijnen met de lengteas werd het altaar en later ook wel de toren gebouwd. Nog steeds staat het hoofdaltaar in de oude rooms-katholieke kerken op het leycentrum (de heilige plaats waar het heilige beleefd wordt) en is in het midden van een hunebed het krachtcentrum te vinden.

De energie van een leycentrum is meestal rechtsdraaiend (met de zon mee), maar kan ook linksdraaiend en toch positief zijn. Beide richtingen is zelfs mogelijk. Soms zijn er verschillende richtingen, dan links en dan rechts enzovoort.

Altijd waren en zijn er mensen die met hun handen de plaatsen van leycentra konden of kunnen waarnemen. Zij voelen de goede en slechte energie. De laatste wordt vooral veroorzaakt door aardstralen uit de aarde. Meestal worden leycentra waargenomen met de wichelroede.

Aangenomen moet worden dat 80% van de mensen, vaak na enige oefening, met de staven kan omgaan, 20% zal dit nooit kunnen. Deze laatste categorie is te 'materieel' ingesteld en heeft geen verbinding meer met de natuur. Overigens geldt voor de 80%: `je kunt nooit met je wil een waarneming afdwingen'. Niet de mens maakt contact, maar het bovennatuurlijke doet dat.

Er is tot dusver geen zinnige wetenschappelijke verklaring aangaande de werking van de wichelroede. Het meest logische is: de antennes werken via het onderbewuste en dit staat in contact met het collectief bewuste, met een andere dimensie. Op niveau van het bewuste werkt de wichelroede niet.

Leycentra zijn op duizenden kilometers afstand waarneembaar met de pendel. Een pendel (van hout, glas, koper ijzer, etc - het doet er niet toe) is een speerpuntvormig instrument, hangende aan een touw of kettinkje, vastgehouden met duim en wijsvinger, dat vragen kan beantwoorden. Hoewel deze pendel ingesteld kan worden is de meest gebruikte: verticaal knikken = ja, en horizontaal = neen. Op deze wijze kunnen vragen beantwoord worden. Door met de pendel boven kaarten of plattegronden te werken worden door sommige mensen resultaten geboekt. Wanneer Wigholt Vleer op zoek is naar leycentra raadpleegt hij eerst een duidelijke kaart. De pendel geeft dan aan het leycentrum in de toren of in het koor is. Maar ook kan bijvoorbeeld worden gependeld op de plattegrond van Jeruzalem. De pendel geeft hier maar één leycentrum aan, namelijk dat in de moskee met de gouden koepel. Dat centrum bestraalt heel de stad. Deze heilige moskee was eens de Joodse tempel, die dus ook op het leycentrum is gebouwd. Komt men dan op de aangegeven plaatsen, dan blijkt in 95% van alle gevallen dat de wichelroede de juistheid van de beweging van de pendel bevestigt.

De energie kan zich in verschillende vormen uiten. Het meest bekende is de geneeskracht op bedevaartsplaatsen en ook elders. Dan komt de persoonlijke vraag: is deze energie goed voor mij? Het komt voor dat er een goede werking is ten opzichte van astma, bronchitis en reuma, maar soms belastend is voor hartpatiënten. Meestal komt het voor dat de mens die de werking van een bepaald centrum nodig heeft, dit zelf aanvoelt. De werking kan ook geestelijk bezig zijn.

Het komt voor dat een mens op een leycentrum de dingen ineens anders ziet en voelt. Jomanda, persoonlijk begeleid door de kosmische of heilige geest, maakt gebruik van het op twee na sterkste centrum van Nederland in haar evenementenhal te Tiel. De werking daar komt overeen met een sterk leycentrum in de bedevaartplaatsen.

Ook is het mogelijk dat een knooppunt de vegetatie beïnvloedt. Soms groeit er het weinig voorkomende dalkruid. Ook zien we dat binnen de cirkel een bepaalde bloem groeit en er buiten weer andere. We hebben een leycentrum gezien vol boterbloemen en er naast groeiden alleen madeliefjes. In enkele gevallen vormen zich op de rand van een centrum heksenkringen van paddestoelen.

Het orakel van Delphi zat op een bijzonder sterk centrum (uitstraling 27 km) en het schijnt dat dit punt de eigenschap had om helderziendheid en heldervoelendheid door te geven. Ook elders hebben we wel het gevoel gehad dat op een bepaalde plek bepaalde meningen of voorspellingen door kwamen.

Sommige LC zetten aan tot sport en spel. Anderen bevorderen de werklust en dadendrang. Niet alleen geestelijke invloeden komen voor, ook kunnen leycentra `scheppen'. Een niet door mensen gemaakte graancirkel of het pictogram ontstaat op een LC. Dan gaat het graan plat en er treedt een biologische verandering op. Er is meestal ook sprake van een verhoogde radioactiviteit binnen de graancirkel of het pictogram. De kracht hier is in staat figuren te scheppen, die de mens veelal niet kan begrijpen of die op aarde zelfs onbekend zijn.

Ook kunnen op leycentra ufo's ontstaan en weer terugkeren. Het is duidelijk dat hier sprake is van een boven de mens staande kracht, waarvan prof. dr. Jim Lovelock beweert dat dit gigantische lichaam de aarde omspant; kan scheppen en regenereren en de oorzaak is van het leven in al zijn vormen.

De laatste onderzoekingen naar de grote piramide en de sfinx in Egypte, Teotihuacán, 50 km ten noorden van Mexico-city, de geheimzinnige torens in Ierland en zelfs bij de hunebedden in Drenthe, hebben een onvoorstelbaar fenomeen opgeleverd. Zij staan op plekken met en aardse plattegrond, die gelijk is aan het sterrenbeeld Orion. Wat moeten we denken van deze kosmische relatie met bepaalde punten op aarde?

Opmerkelijk is dat LC mensen geestelijk kunnen beïnvloeden. Het komt voor dat mensen onbewust een zwerfkei of een monument plaatsen op een LC. Het plan is bijvoorbeeld een in het veld gevonden zwerfkei in een tuin te zetten en op het allerlaatste moment verandert het inzicht en wordt de kei ergens anders geplaatst en dan juist op een LC.

Niet dat wij u willen confronteren met alle wetenschappelijke onderzoekingen die gaande zijn in verband met onze bevindingen op bescheiden schaal, maar het is wel een stimulans om zelf mee te helpen op onze ontdekkingstochten. Zelf te zoeken en waar te nemen en de ware kennis in huis te krijgen, terwijl volkomen onbekende factoren zich kunnen aandienen. Niet alleen de wetenschappers, maar ook zoekers kunnen op onverklaarbare wijze duidelijke aanwijzingen krijgen.

Daarom is het doel van onze excursies met touringcars de mesnen zelf kennis te laten maken met de centra. Maar om zelf verder te speuren en te beleven is het nodig dat overal in het land groepen worden gevormd die in hun eigen omgeving erop uit trekken om gezamenlijk onderzoek te doen met anderen. In klein verband is daar veel meer tijd voor dan tijdens de excursies. Door de gegevens met elkaar in het eigen rayon te verzamelen ontstaat er materiaal om te bestuderen en daardoor tot bepaalde conclusies te komen.

Er zal dan een overzicht komen van geneeskrachtige centra, alsmede van punten met een andere intentie, zodat de leycentra een element worden in een gunstige ontwikkeling. Het is niet uitgesloten dat de krachten van centra, teruggevonden door ons, aardse mensen, zich sterker zullen uiten wanneer ze, zoals ook honderden jaren geleden, wederzijds versterkt worden en het respect voor de etherische energie zal toenemen.

Prof. Dr. Jörg Purner, de eerste gepromoveerde radiësthesist en onderzoeker van de oudste kerken in Europa, noemde zijn boek in 1982: 'Radiësthesie - Ein Weg zum Licht'. We kunnen zijn keuze delen. Door ons werk met de opsporingen van leycentra gaan we terug naar het licht. Een weg die duizenden jaren gegaan is om te kunnen overleven en die ook nu kan voeren naar het grote Licht om onze planeet en de mensheid te redden uit de klauwen van tegen-natuurlijke, materialistische en domme, op de ondergang gerichte machten.

De Studiekring Leycentra-Onderzoek is geen sekte, zelfs geen vereniging, maar een instelling die geen ander doel heeft dan de mensen te laten kennis maken met dit fenomeen dat op de gehele aarde aanwezig is en de oorsprong van nederzettingen, de culturen en de religie.

In de toekomst (zoals in het verleden) is de heilige plaats weer een centrum in de omgeving, als deel van het de hele aarde omspannende netwerk, dat we Gaia noemen, de kosmische geest, of zelfs in bijbelse termen, de Heilige Geest mogen noemen.

In de tekst wordt genoemd dat leylijnen zuiver en alleen kosmische energie bevatten, die is niet helemaal waar. Ook zit er voor een deel aardse energie in deze leylijnen. Wigholt Vleer is inmiddels overleden en de Studiekring Leycentra-Onderzoek is opgeheven.