100e-baanlijnen	100e-baanlijnen zijn een bepaald soort energielijnen die een rasternetwerk vormen. Dit rasternetwerk wordt het 100e-baannet, 100e-baannetwerk of 100e-baangrid genoemd. Waar deze energielijnen kruisen is er een 100e-baancentrum met normaal gesproken twee 100e-baanlijnen. De 100e-baanlijnen zijn verbonden met de 12e planeet in ons zonnestelsel. Met deze planeet worden energieën uitgewisseld door middel van een magisch vierkant, een 12e-planeetvierkant of 100e-baanvierkant genaamd. 100e-baanlijnen kunnen ook 12e-planeetlijnen genoemd worden. 100e-baanlijnen hebben ook hun invloed op bomen. Bomen vormen een langgerekte verticale insnede in de stam. [meer over leylijnen en energielijnen]
Aardbreuk	Synoniem voor breuken in de bodem.
Aardepoorten	Een aardepoort is een energievorm en is een poort naar in de aarde, waardoor energie stroomt.
Aardraster	Synoniem voor rasternetwerk.
Aardse energieën	Aardse energieën zijn energieën die op de planeet aarde voorkomen. Deze benaming wordt gebruikt om de aardse oorsprong aan te duiden. Maar door het continu uitwisselen en verversen van de energie, is er geen of nauwelijks energie die altijd al op aarde is geweest. Wanneer de energie al iets langer op aarde aanwezig is heeft het de benaming aardse energie. Energie die nog maar net op de aarde is wordt dan kosmische energie genoemd. Aards betekent simpelweg "energieën van de aarde".
Aardstralen	Aardstralen is een verzamelnaam voor allerlei schadelijk energieën die de gezondheid van de mens kunnen beïnvloeden. Andere benamingen voor aardstralen zijn geopathie, geopathogene energieën en stoorvelden. Plekken met aardstralen worden geopathogene stoorzones of onheilsplekken genoemd. het onschadelijk maken van aardstralen wordt neutraliseren of ontstoren genoemd. Ontstoorders letten bij het ontstoren van aardstralen op verschillende energieën, maar niet iedereen let daarbij op hetzelfde. Energielijnen waarop gelet kan worden zijn hartmannlijnen, currylijnen, benkerlijnen, lijnen van het groot orthogonaal net en lijnen van het groot diagonaal net. Energievormen waar op gelet kan worden zijn spiralen, breuken in de bodem, algemeen wateraders in de grond en wateraders als geopathogeen punt (plek waar ze van diep omhoog komen). Niet iedere ontstoorder let op dezelfde energieën, zo vindt men een energie minder belangrijk of schadelijk of kent men de bepaalde energie niet. Een aardstraalpunt met een zware energie wordt veroorzaakt door een waterader. Wateraders kunnen met name in combinatie met het hartmannnetwerk voor schade aan de gezondheid zorgen. Wateraders die van een diepte (bijna) recht omhoog gaan zorgen voor een nog sterkere zware energie, een zwaar aardstraalpunt. Het is zelf zo erg dat bomen de andere kant op willen, weg van de energie willen groeien. Zo vormen bomen die er naast staan haakse hoeken in takken om de energie van dit zware aardstraalpunt te ontwijken. Dit wordt ookwel een geopathogene plek genoemd. [meer over aardstralen]
Abdijen	Zie kloosters.
Acupunctuurpunten	Acupunctuurpunten zijn punten op het menselijk lichaam waar acupunctuurnaalden geplaatst worden om de mens beter te maken. De aarde als levend lichaam (Gaia) zou ook dergelijke punten hebben op plaatsen met knooppunten van leylijnen. Op deze punten zijn megalithische monumenten gepositioneerd in de oude tijden, zoals menhirs, steenkringen, hunebedden en dolmens.
Alfred Watkins	Alfred Watkins herontdekte dat vele heilige plaatsen in Engeland gelegen waren op kaarsrechte lijnen die hij de naam leylijnen gaf. Wat die leylijnen precies waren wist hij op dat moment niet.
Alignement	Een alignement is een combinatie van tenminste drie megalithische monumenten, zoals menhirs of dolmens, die ten opzichte van elkander in een rechte lijn zijn geplaatst. Ieder van deze megalithische monumenten ligt op een kruispunt van leylijnen. Maar door alle van deze megalieten loopt bovendien ook één en dezelfde leylijn. De rechte lijn van de alignement is dus een leylijn.
Allemansroede	Dit type wichelroede is een vorm van radiësthesie waarbij er door middel van één of twee roedes met L-vorm dingen worden opgespoort. Dit type wordt de allemansroede genoemd omdat dit het gemakkelijkst te hanteren valt voor de meeste mensen. Andere benamingen zijn hoekroede en L-roede die refereren aan de roedes in de vorm van een L. [meer over wichelroedes]
Altaar	Een altaar heeft de oorsprong terug tot in de heidense tijd waarbij er grote platte stenen gebruikt zijn als offertafel of als plek van verering. Grote stenen gaven aan waar de heilige plek was. De katholieke kerk heeft dit gebruikt in hun heiligdommen en plaatsten een altaar op de heilige plek waar het goddelijke werd gezocht, een leycentrum. (Dit gebeurde tot ongeveer 1350.)
Aragonale lijnen	De benaming aragonale lijnen is een verouderde en niet meer in gebruik zijnde benaming voor de energielijnen van het groot diagonaalnet. Zie aldaar voor meer informatie.
Assenkruis	Een assenkruis, voluit een assenkruis van leylijnen, is een leycentrum waarbij er vier leylijnen samenkomen die ten opzichte van elkaar een hoek van 45 graden hebben. Het zijn dus twee leylijnen die elkaar onder een hoek van 90 graden kruisen en twee leylijnen die de hoek van 90 graden precies in tweeën delen. Zo heeft het leycentrum in acht verschillende richtingen een leylijn en zijn de hoeken gelijk aan elkaar. Een assenkruis in combinatie met een assenvierkant zorgt ervoor dat er in het (middelste) leycentrum een zeer krachtig en geconcentreerd punt komt. Een assenkruis in combinatie met een of meerdere assenvierkanten zijn te vinden in Romeinse tempels en in het kruis van kruiskerken.
Assenvierkant	Een assenvierkant, voluit een assenvierkant van leylijnen, is (vrijwel) altijd in combinatie met een assenkruis van leylijnen. Rondom het assenkruis zijn er dan een of meerdere assenvierkanten te vinden. De assenvierkanten stromen in een richting om het leycentrum in het midden, het assenkruis. De vier leylijnen die in het assenkruis kruisen worden versterkt in energie door de assenvierkanten. Een assenkruis in combinatie met een of meerdere assenvierkanten zijn te vinden in Romeinse tempels en in het kruis van kruiskerken.
Atmosferische poorten	Een atmosferische poort (energievorm) is een poort naar boven de aarde, waardoor energie stroomt.
Avebury	In het zuiden van Engeland ligt het dorp Avebury voor een deel in de steenkring van Aveburyhenge. Een megalithisch monument dat groter is dat Stonehenge. Binnen deze grootste steenkring met 335 meter doorsnee zouden ook twee kleinere steencirkels gelegen hebben. Deze magische plek is gesitueerd op een kruispunt van leylijnen en is een krachtig centrum, een krachtplaats of krachtcentrum. Hier komen wichelroedeloepers regelmatig hun kunsten vertonen. [meer over heiligdommen]
Basiliek	Deze term wordt speciaal gebruikt als eretitel, verleend aan een bepaalde kerk. [meer over kerken & kathedralen] [meer over heiligdommen]
Benkerlijnen	Benkerlijnen zijn een bepaald soort energielijnen die een rasternetwerk vormen. Dit rasternetwerk wordt het benkernet, benkernetwerk of benkergrid genoemd. Waar deze energielijnen kruisen is er een benkercentrum met normaal gesproken twee benkerlijnen. De benkerlijnen zijn verbonden met de planeet venus in ons zonnestelsel. Met deze planeet worden energieën uitgewisseld door middel van een magisch vierkant, een venusvierkant of benkervierkant genaamd. Benkerlijnen kunnen ook venuslijnen genoemd worden. Benkerlijnen hebben ook hun invloed op bomen. Bomen vormen op een stam open of gesloten ogen, en deze ogen kunnen bovendien ook huilen. Dit kenmerk is gelijk aan die van de pyerélijnen. Verder zijn benkerlijnen mede ook verantwoordelijk voor kluwen of heksenbezems. Positieve (neutrale) benkerlijnen worden heel zelden ook wel elfenlijnen genoemd en negatieve trollenlijnen. Bij het ontstoren van aardstralen kan er op benkerlijnen gelet worden. [meer over leylijnen en energielijnen]
Beuk	Een (midden-) schip of (hoofd-) beuk is de hoofdruimte van een kerkgebouw. De hoofdbeuk is van de eventuele zijbeuken enkel afgescheiden door pilaren. Een kerk met twee rijen pilaren wordt een driebeukige kerk genoemd (hoofdbeuk + twee zijbeuken). Een kerk met vier rijen pilaren wordt een vijfbeukige kerk genoemd. Zo bestaan er ook zeven- en negenbeukige kerken. Wanneer de kerk slechts éénbeukig is wordt de hoofdbeuk aan weerszijden ommuurd. Een zijbeuk is een dus aan weerszijde naast de hoofdbeuk gelegen deel van de kerk. Aan de oostzijde van het schip werd er veelal een viering met transept (dwarsbeuk) en koor gebouwd. Aan de westzijde kwam veelal een toren. Door de hoofdbeuk loopt er normaal gesproken een hartlijn.
Biotensor	De biotensor hoort tot de instrumenten van de radiësthesie. Het instrument is voor talloze dingen te gebruiken. Wanneer hetgeen gevonden wordt waar men naar op zoek is zal de uitslag anders zijn, het instrument zal dan anders reageren. [meer over de biotensor]
Bomenlijnen	Bomenlijnen zijn bepaalde leylijnen met een aantal bijzondere en heilige bomen erop die in het verlengde van elkaar liggen op de leylijn. Nederland en België hebben nog maar weinig heilige bomen, in het buitenland komen bomenlijnen vaker voor. Naast bomenlijnen bestaan er ook kerkelijnen. Deze komen vaker voor in de Lage Landen.
Boomheiligdommen	Een boomheiligdom was voor de Kelten een heilige plaats in met name voor-christelijke tijden. De boom was het heiligdom waarbij vereerd werd. Hier kwamen mensen bijeen om soms te offeren, en meestal om een god te vereren, bijvoorbeeld de god Thor. De heilige boom situeerden ze op een kruispunt van leylijnen òf er stond al een forse monumentale ontzagwekkend boom op een magische plek op een leycentrum. In het laatste geval maakten ze van een al bestaande krachtplaats gebruik. Boomsoorten die in de Lage Landen gebruikt werden waren eiken, lindes en taxussen. Een voorbeeld van een heilige boom is de heilige eik van Den Hout (bij Breda). Ook bestaan er koortsbomen of lapjesbomen en spijkerbomen. Ten tijde van de kerstening in de Lage Landen werden veel heilige bomen omgehakt. Ook komt het voor dat er een kapel naast gebouwd werd of dat er een mariabeeldje in de boom gehangen werd. Dan bleef een boom een plek van verering. Wanneer er ooit de bliksem in een boom geslagen was (een Wodanseik) mocht deze niet gekerstend worden, want dat was een duivelsboom. [meer over Germaanse & Keltische heiligdommen] [meer over heiligdommen]
Boomkanker	Zie knoest.
Boomkisten	In de midden-bronstijd werden er ringwalgrafheuvels of -tumuli opgeworpen om mensen in te begraven en om de plek te gebruiken als een heiligdom. In dit type grafheuvels in deze periode werden de overleden mensen neergelegd in een uitgeholde boomstam, de zogenaamde boomkist, die vervolgens in de grafheuvel werd geplaatst. [meer over grafheuvels]
Brandheuvels	Brandheuvels is een andere benaming voor de paalkransgrafheuvels of -tumulus uit de ijzertijd. Wanneer er iemand overleden was werd deze persoon op een plek gecremeerd, hierna werd er een grafheuvel op neergelegd. [meer over grafheuvels]
Breuken in de bodem of breuklijnen	Breuken in de bodem worden ook wel aardbreuken of breuklijnen genoemd. De benaming breuklijn is eigenlijk verwarrend omdat een breuk in de bodem zich grillig kan gedragen en zelden een rechte lijn heeft, en ook geen energielijn is. Omdat het meestal geen rechte lijnen zijn worden ze tot de energievormen gerekenden en omdat ze in de bodem van de aarde voorkomen worden ze ook tellurische energieën genoemd. Bij een breuklijn wordt direct gedacht aan de grote breuklijnen (met aardbevingen), maar tussen verschillende grondsoorten en horsten (hoogtes in het landschap) en slenken (verzakkingen) komen ook breuken voor. Breuken zijn scheuren in de bodem, niet aaneen gesloten stukken grond. Ook kunnen de scheuren dieper in de bodem zitten terwijl ze bovenop het aardoppervlak niet zichtbaar zijn. Er zijn aardbreuken waarlangs gassen naar boven komen en waar lichtverschijnselen worden gezien. De breuken in de bodem hebben een verstoorde energie die niet zo bevorderlijk is voor de gezondheid van mens en dier. Wanneer een plek wordt ontstoort van aardstralen, wordt er ook (maar niet altijd) gekeken naar breuken, die ook tot de aardstralen worden gerekend. Ook kan een breuk in de bodem samen voorkomen met een waterader wat een watervoerende breuklijn wordt genoemd.
Burchten	Burgen en burchten zijn versterkingen in alerlei soorten en maten die mensen gebruikten om zich te beschermen tegen andere machthebbers en ander gespuis. Zo zijn er ringwalburgen aan de kust ten tijde van de Vikingen. Een paar eeuwen later zijn er ook ringwalburgen in het binnenland. Verder bestaan er mottes of motteburchten, waterburchten, donjons en kastelen. Alle deze verdedigingswerken die voor 1350 zijn gebouwd zijn gesitueerd op een kruispunt van leylijnen, voor de kracht van het leycentrum. [meer over verdedigingswerken] [meer over heiligdommen]
Camino	De camino is de pelgrimsroute (sterrenweg) naar Santiago de Compostela in Noord-Spanje die door vele pelgrims in een aantal weken wordt belopen. De route voert over, langs en slingerend om leylijnen en werd van oudsher belopen om tot inzicht en bezinning te komen, zoals over de vraag waarom men leeft. Oorspronkelijk liep de route niet naar Santiago de Compostela maar naar de kust te Finisterre (betekenis: einde van de wereld).
Cardo mundi	De cardo mundi is de benaming voor energielijnen van het groot orthogonaalnet die ongeveer noord-zuid gelegen zijn. De cardo mundi wordt tot de aardstralen gerekend en zou negatieve effecten op de menselijke gezondheid hebben.
Castellum	Een castellum is een fort of legerplaats uit de Romeinse tijd waar de Romeinen hun standplaats hadden om de grenzen van het Romeinse rijk te verdedigen. In de Lage Landen zijn de meeste castella te vinden langs de rivier de Rijn (zuidzijde). Maar ook in Utrecht, op de plaats van het domplein, ten noorden van de Rijn dus, heeft een castellum gelegen. Bij de plaatsbepaling van een castellum werd er gekeken waar er een sterk leycentrum aanwezig was om het fort op te situeren. Op die plek bouwden ze het castellum en hierbinnen plaatste ze op een kruising van leylijnen een heiligdom, een tempeltje. Ook legden de Romeinen wegen aan in het landschap. [meer over castella & Romeinse tempels] [meer over heiligdommen]
Chartres	Chartres is een plaats in Frankrijk waar een wereldberoemde kathedraal te vinden. Deze kathedraal heeft buiten het energetische patroon dat een kerkgebouw standaard heeft ook een labyrint in de vloer.
Cove	Een cove of tafelhunebed is in Nederland een voorloper van de steenkisten en hunebedden, maar werd in latere tijden gebouwd dan de menhirs en steenkringen. Het is een megalithisch monument met een smalle voet van meerdere stenen, en hierop een grotere platte steen. Cove's worden ook wel steentafels genoemd. Deze monumenten zijn nooit bedoeld als begraafplaats, maar als een heiligdom. Hier werd vereerd, hier lag hun religie. Hier hadden ze hun gebruiken om hun goden te vereren, op deze heilige plekken. [meer over megalithische monumenten] [meer over heiligdommen]
Cromlechs	Een cromlech is een verzameling menhirs in een meetkundig figuur. Meestal is dit een cirkel. Een dergelijke cirkel wordt ook een steenkring of steencirkel genoemd. Een cromlech is een heilige plek, een heiligdom geplaatst op een kruispunt van leylijnen. Hier werd er vereerd.
Cultusplekken	Een cultusplek is een plek waar een cultus of cultussen bedreven zijn. Hier werden, op magische plekken, de elementen vereerd. Vuur, aarde, water, lucht, metaal of hout probeerde men te beheersen, dit kon goed gaan, maar fout is het ook gegaan, wanneer ze een element niet onder controle hadden waar ze zich op gericht hadden. Op een plaats konden ze een cultus beoefenen op een of meerdere elementen. De plekken waar ze dit beoefenden was de plaats van megalithische monumenten zoals bijvoorbeeld hunebedden, grafheuvels en rurale cultusplaatsen. Maar ook andere plekken die heilig waren gebruikten ze. Deze plekken hebben allen een leycentrum, waardoor er voldoende energie aanwezig was.
Currylijnen	Currylijnen (soms foutief geschreven als currielijnen) zijn een bepaald soort energielijnen die een rasternetwerk vormen. Dit rasternetwerk wordt het currynet, currynetwerk, currygrid, klein diagonaalnet, tweede net of (tweede) gitternet(z) genoemd. Waar deze energielijnen kruisen is er een currycentrum met normaal gesproken twee currylijnen. De currylijnen zijn verbonden met de planeet mars in ons zonnestelsel. Met deze planeet worden energieën uitgewisseld door middel van een magisch vierkant, een marsvierkant of curryvierkant genaamd. Currylijnen kunnen ook marslijnen genoemd worden. Currylijnen hebben ook hun invloed op bomen. Bomen vormen een langgerekte verticale indeuking in de stam. Bij het ontstoren van aardstralen kan er op currylijnen gelet worden. [meer over leylijnen en energielijnen]
Decumanus	De decumanus is de benaming voor energielijnen van het groot orthogonaalnet die ongeveer oost-west gelegen zijn. De decumanus wordt tot de aardstralen gerekend en zou negatieve effecten op de menselijke gezondheid hebben.
Derde net	De benaming derde net is een synoniem voor het groot orthogonaalnet. Dit is een netwerk van energielijnen gelegen in een rasterpatroon om de aarde. Naast het derde net worden nog drie andere netten aangeduid met een nummer, te weten: het hartmann-netwerk (eerste net), het currynet (tweede net) en het groot diagonaalnet (vierde net).
Diagonaal net	Een diagonaal net is een netwerk van energielijnen dat ongeveer noordoost-zuidwest en noordwest-zuidoost georiënteerd is. De energielijnen van een diagonaal net liggen in een rechthoekig patroon om de aarde en worden samen een rasternet genoemd. Voorbeelden van diagonale netten zijn het currynet en het groot diagonaalnet. Meestal wordt diagonaal net voorafgegaan door groot of klein om een specifiek diagonaal net aan te duiden: het currynet (klein diagonaalnet) of het groot diagonaalnet.
Doodwegen of dodenwegen	Wanneer een kerk voor 1350 werd gebouwd moest bij deze rekening gehouden worden met de leylijnen. De lengterichting van een kerk werd dan op een leylijn geplaatst, een zogenoemde hartlijn. Mensen wisten dan dat er in het verlengde van een kerk een leylijn lag. Wanneer iemand overleedt moest deze zo snel mogelijk op zo'n leylijn komen, en vervolgens werd het lichaam over een kaarsrechte weg, een dodenweg, naar zijn laatste rustplaats gebracht, een kerkhof naast de kerk. Het was illegaal om een lichaam anders dan over deze rechte lijn te vervoeren. Zo'n weg op een leylijn die kaarsrecht naar de kerk toe gaat worden doodwegen, dodenwegen, lijkwegen, lijkenwegen, geestwegen, geestelijnen of lichtwegen genoemd. De eerste zes benamingen spreken voor zich. Lichtwegen worden het genoemd omdat dit als het ware de startbanen naar de hemel zijn, naar het licht. Om de doden naar de kerk te vervoeren moest de gehele weg op de leylijn liggen, zo lagen ook bruggen op de lijn. [meer over dodenwegen of lijkwegen] [meer over heiligdommen]
Dolmens	De naam dolmens wordt met name gebruikt voor steenkamers in het Belgische Wéris, maar zo kunnen ook de hunebedden van Drenthe aangeduid worden. De twee termen worden naast elkaar gebruikt. De bouwwijze in Drenthe lijkt heel erg op die van Wéris. Het grootste verschil is dat de ingang in Drenthe aan de zijkant is gesitueerd en te Wéris is dat aan de kopkant gebeurt door een gaat in de steen. De dolmens van Wéris passen niet in de bouwstijl van Drenthe en zijn door een ander volk gemaakt. Toch hebben de bouwers verwantschap, een zelfde oorsprong, ze maakten deel uit van de zelfde cultuur. Ook de dolmens zijn megalithische monumenten die gebouwd zijn ter verering en zeker niet als begraafplaats. Verder zijn ze op leylijnen gebouwd. Het is een megalithisch bouwwerk met enkele staande stenen, waarop een platte steen ligt, ook wel een steentafel genoemd. [meer over megalithische monumenten]
Dowsing	Het wichelen, of in het Engels dowsing, is het gebruik maken van een menselijk vermogen, dat ons toelaat om informatie te verkrijgen op een manier dat buiten het bereik en vermogen ligt van de standaard lichamelijke zintuigen van de mens zoals zicht, gehoor, reuk, etc. Dit is mogelijk door gebruik te maken van instrumenten (radiësthesie) of door middel van intuïtie of paranormale vermogens / het ~lichaam. Met dowsing kan in principe alles worden opgespoord, inclusief objecten die reeds verdwenen zijn. Dit laatste wordt mogelijk gemaakt door het verschijnsel wat remanentie wordt genoemd. [meer informatie over wichelen of dowsing]
Draaiingspunten	Zie spiralen.
Eerste net	De benaming eerste net is een synoniem voor het hartmann-net. Dit is een netwerk van energielijnen gelegen in een rasterpatroon om de aarde. Naast het eerste net worden nog drie andere netten aangeduid met een nummer, te weten: het currynet (tweede net), het groot orthogonaalnet (derde net) en het groot diagonaalnet (vierde net).
Electrosmog	Elektrosmog is een verzamelnaam voor verschillende elektromagnetische stralingen. Dit zijn stralingen die afkomstig zijn van radiozenders, gsm-antennes, radar, trafo's, apparaten die op het electriciteitsnet zijn aangesloten, bovenleidingen van de spoorwegen en hoogspanningsmasten. Deze mix van elektromagnetische stralingen heeft zijn invloed op de gezondheid van de mens. Bij het ontstoren van aardstralen wordt soms ook op de electrosmog gelet.
Elfenlijnen	In de wereld worden er verschillende benamingen gebruikt voor energielijnen. De meest bekende die gebruikt wordt is leylijnen. Een andere benaming die bijvoorbeeld in Ierland voor energielijnen wordt gebruikt zijn elfenlijnen, ook hier lange banen van energie die door het landschap stromen. Elfenlijnen worden heel zelden ook wel voor een specifiek energienetwerk gebruikt, het netwerk van benkerlijnen. Elfenlijnen zijn dan positieve (neutrale) benkerlijnen en trollenlijnen negatieve lijnen.
Energetisch landschap	Het energetisch landschap is de wereld van de energieën, kosmisch en aards. Stelt u zich eens voor: 11 verschillende soorten energielijnen die in het landschap overal en door elkaar lopen en de flora en fauna die hier weer op reageert. Maar er is meer dan aleen energielijnen. Alle energielijnen in alle soorten kruisen magische vierkanten, waar hun energie wordt ververst. Tussen al deze energielijnen liggen diverse soorten poorten die voor een uitwisseling in energie zorgen. En dan verder zijn er ook nog door personen gecreëerde energievormen, zoals magische cirkels (ter afscherming) en overgangspoorten. Hier komen de wateraders, holtes en breuken in de bodem nog bij. Al deze energieën tezamen maakt het energetische landschap een ware jungle, een oerwoud. Een oerwoud vol mogelijkheden. In deze energetische jungle zijn er aspecten terug te vinden die eruit springen en extra aandacht vragen, bijvoorbeeld energetische onderdelen die de aandacht kregen van onze voorouders. Zij waren zich bewust van deze wereld.
Energie	Energie is een heel ruim begrip. Maar de energie die hier bedoelt wordt betreft de energie van de leylijnen, andere energielijnen en energievormen. De leylijnen en andere energielijnen zijn banen van energie die door het landschap stromen. Die banen van energie bestaan uit energiedeeltjes die met meerdere tegelijk een richting op gaan. Wanneer de concentratie hiervan hoger is, is de energielijn sterker. De verschillende energielijnen verschillen ook doordat ze een iets andere samenstelling hebben dan andere energielijnen, ze hebben ieder een eigen karakter. Deze netwerken van energielijnen liggen voor een deel als rasters om de aarde. Door verschillende poorten komt energie onder andere naar de aarde. Verder zorgen wateraders en breuken in de bodem voor een concentratie van energie. Ook zijn er nog andere energievormen. De energie kan behalve verschillende karakters ook nog een andere geaardheid hebben. Zo zijn er positieve en negatieve energieën, mannelijke en vrouwelijke, en kan er ook nog een verschil gemaakt worden in kosmische en aardse energieën. De energieën hebben verschillende karakters, waardoor ze ieder voor andere doeleinden gebruikt kunnen worden. Dit geldt met name voor de verschillende type energielijnen die er zijn. Energieën in het algemeen kunnen ook verschillen. Zo is er vormkracht en wordt er in piramides ook energieën gehanteerd. Maar de energieën die hier ook van belang zijn is de positionering van de piramides op een leycentrum, waar krachtlijnen samen komen in een krachtplaats, een bijzondere plek. De volkeren die Europa bevolkten wisten van deze krachten op deze bijzondere plekken. Met name voor de volkeren voor de christelijke tijd wisten van de energieën en bouwden hierop hun heiligdommen. In de christelijke tijden werd deze kennis ook toegepast in de kapellen, kerken en kathedralen, totdat dit werd afgeschaft. Ook wisten ze in die vervlogen tijden waar ze niet moesten bouwen, en hoe ze rekening hielden met de aardstralen in het energetische landschap. De energieën zijn allen waar te nemen met de wichelroede, een ander instrument of met het gevoel/paranormale.
Energiecentra	Waar energielijnen van dezelfde soort kruisen is er een energiecentrum, ookwel knooppunt genoemd. Hier is er een concentratie van energie. Hoe krachtiger de lijnen en hoe meer lijnen dat zijn hoe sterker en krachtiger de energie van het energiecentrum. Een centrum van rasterlijnen heeft op een enkele uitzondering na altijd slechts twee rasterlijnen van dezelfde soort door het energiecentrum lopen. Een centrum van vrije-netwerklijnen heeft twee of meer energielijnen (van dezelfde soort) door het centrum lopen. Een centrum met maar twee vrije-netwerklijnen is bijna altijd een zwak centrum. Een centrum met (veel) meer energielijnen is sterker en krachtiger, maar dit is ook afhankelijk van de sterkte (naast het aantal lijnen) van de door dit centrum lopende lijnen.
Energielijnen	Energielijnen hebben in de wereld talloze benamingen gekregen. Energielijnen is een verzamelnaam voor allerhande energielijnen. Zo zijn er voor ditzelfde begrip ook benamingen als leylijnen en elfenlijnen (Ierland) in gebruik. De energielijnen zijn banen van energie die door het landschap stromen. Ze voorzien de hele planeet van energie, en zijn hiermee de aderen van moeder aarde, de levende planeet, Gaia. De energielijnen maken deel uit van het energetische landschap (geomantie) dat deze aardbol heeft. Ze zorgen ervoor dat (een deel van) de energie verspreid wordt over de aardbol. Energielijnen zijn bepaald niet zeldzaam. Op iedere vierkante meter is er wel een energielijn te vinden. Verder komen ze in allerlei soorten en maten voor. Er zijn smalle van tien centimeter en ook brede lijnen van tien meter breed. Er zijn energielijnen die de hele aarde omspannen, maar er zijn ook energielijnen van slechts enkele kilometers lang. Wel hebben ze allemaal gemeen dat ze normaal gesproken kaarsrecht zijn. Op de rechtheid zijn er uitzonderingen, bijvoorbeeld bij megalithische monumenten, zoals menhirs, steencirkels of dolmens. Hier kunnen de zich grillig gedragen. De energielijnen hebben per soort een verschillend karakter. Ze kunnen mannelijk of vrouwelijk zijn, negatief, positief of neutraal, en verder zijn er nog andere eigenschappen. Iedere soort energielijn is verbonden met een bepaalde planeet in ons zonnestelsel. Met deze planeet wisselen ze energie uit door middel van een magisch vierkant. Verder kan iedere energielijn in sterkte verschillen. Dit kan ook in de tijd variabel zijn. De plek waar twee of meer energielijnen samenkomen wordt een energiecentrum of knooppunt genoemd. De tot nu toe bekende verschillende soorten van energielijnen zijn: currylijnen, hartmannlijnen, pyerélijnen, benkerlijnen, 100e baanlijnen, lijnen van het groot orthogonaalnet, lijnen van het groot diagonaalnet, slingerlijnen en leylijnen. Van de laatste twee genoemde energielijnen is geen andere naam bekend. De verschillende energielijnen zijn onder te verdelen in vrije-netwerklijnen en rasterlijnen (grid). Naast de energielijnen bestaan er ook energievormen. Zowel op energielijnen als energievormen kan er gelet worden bij het ontstoren van aardstralen. [meer over leylijnen en energielijnen]
Energienetwerk	Synoniem voor netwerk van energielijnen.
Energiepoorten	Energiepoorten zijn poorten die verbinding hebben met de kosmos (buiten of binnen ons zonnestelsel) of met onze eigen planeet. Energiepoorten zijn energievormen die op een bepaalde manier een functie vervullen en energie doorvoeren naar of aanvoeren van een andere plek. Er zijn energiepoorten die op onze planeet energie doorvoeren: aardepoorten, luchtpoorten en atmosferische poorten. Energiepoorten die energie uitwisselen met de maan of andere planeten in ons eigen zonnestelsel: magische vierkanten. En er zijn andere energiepoorten die elders of anders energie uitwisselen, de overige poorten. Energiepoorten maken deel uit van het energetisch landschap, waar kosmische en aardse energieën samen spelen.
Energievormen	Energievormen is een benaming die gegeven is aan al het andere dan (kaarsrechte) energielijnen en die toch tot de geomantie en het energetische landschap behoren. In veel gevallen hebben de energievormen ook een specifieke vorm. Tot de energievormen worden gerekend: wateraders, breuken in de bodem, holtes in de bodem, spiralen, lemniscaten, magische cirkels, magische driehoeken, magische vierkanten, magische vijfhoeken, magische zevenhoeken, aardepoorten, luchtpoorten, atmosferische poorten, overgangspoorten, symbolische poorten en energie, tijd en ruimte poorten. Al deze energievormen hebben of zijn energie. De meeste van de energievormen zijn ook een energiepoort. Bij het ontstoren van aardstralen kan er op enkele van deze energievormen gelet worden, aandacht heeft men met name voor wateraders, breuken en spiralen.
Etherische energiebanen	Met etherische energiebanen worden met name de leylijnen aangeduid en bestaan uit energie. Mogelijk worden soms ook andere energielijnen hiermee bedoeld. Etherisch betekent ijl en ongrijpbaar en deze benaming wordt voor energiebanen gebruikt omdat zij voor veel mensen ongrijpbaar lijken en geen dichtheid kennen zoals materiële dingen dat wel hebben.
ETR-poorten	Een ETR-poort is een energie, tijd en ruimte poort. Een ETR-poort is een energievorm en kunnen ook afzonderlijke voorkomen. Het is een poort naar elders in de kosmos.
Etruskisch of etruskernet	Synoniem voor het groot orthogonaalnet.
Externsteine	In het midden van Duitsland in de buurt van Paderborn net buiten het Teutoburgerwoud is de Externsteine te vinden. Een paar gigantische rotsblokken die tot ongeveer 30 meter hoog uitsteken in het landschap. Een magische plek dat een heiligdom was voor de Germanen. Een unieke plek met een krachtig leycentrum, een sterke en grote krachtplaats. Hier kruist ook de leylijn Stonehenge - Externsteine. Een plek die lijkt op de Externsteine is de Isterberg, een minder hoog uitstekende rotsformatie op een berg, maar toch een sterk centrum met leylijnen. [meer over heiligdommen]
Filter	Bij de beoefening van radiësthesie en het paranormaal zijn maakt ieder mens gebruik van een filter waardoor alle informatie tot ons komt. Door dit filter komt al het paranormale, maar ook het werken met de instrumenten. Hoe zuiverder het filter, hoe beter en exacter het antwoord is dat men krijgt. Het filter kan vertroebelen door bijvoorbeeld afvalstoffen en ook andere factoren.
Gaffelroede	Dit type wichelroede is een vorm van radiësthesie waarbij er door middel van een roede in V-vorm of in Y-vorm dingen worden opgespoort. Dit type wordt de gaffelroede of gaffelwichelroede genoemd, omdat deze veel gemaakt wordt van een gaffelvormige wilge- of hazelaarstak, maar ook andere materialen kunnen worden gebruikt. Andere benamingen zijn Y-roede of V-roede die refereren aan de vorm. [meer over wichelroedes]
Gaia	Onze planeet de aarde is een levend organisme met de naam Gaia. De aarde is geen dood wezen, maar een levende planeet, waarbij de mens deel uitmaakt van dit leven. Tot dit organisme behoort niet alleen de mens, maar alle flora en fauna maken deel uit van het ecosysteem dat Gaia te noemen is. De aarde is te beschouwen als een zelf-regulerend organisme. Alles op aarde behoort tot dit Gaia, van klimaat en weerelementen, tot aan de geomantie met de leylijnen zijn onderdeel. Het netwerk van energielijnen heeft verschillende soorten van knooppunten analoog als de acupunctuurpunten op ons lichaam. De sterke krachtplaatsen op de aarde zijn voorbeelden van die knooppunten. Op die sterke knooppunten zijn onder andere piramides en megalithische monumenten gebouwd. Alle onderdelen maken deel uit van deze aarde, van dit levende wezen. Gaia is de levende aarde.
Gallo-Romeinse tempels	Zie Romeinse tempels.
GDN	Zie groot diagonaalnet.
Geestenwegen of geestelijnen	Zie dodenwegen.
Geogliefen	Geogliefen of landschapsfiguraties (ookwel aard-glyphen) zijn al dan niet natuurlijke formaties in het landschap. Deze patronen worden gevormd door een combinatie van weggetjes, paden, meertjes en heuvels die in een bepaald patroon in het landschap liggen. Soms is de vorm versterkt door eeuwenlang gebruik van ingesleten paden. De plaatsing van monolieten, steenkamers en grafheuvels kan in overeenstemming zijn met deze landschapsfiguraties, het komt nogal eens voor dat deze stenen geplaatst zijn op uiteinden van een figuratie of op edele / vitale delen van een geoglief. Soms wijzen (oude) sagen en legenden, dorpsnamen en perceelnamen nog naar deze vormen in het landschap. Dit zeer heidense gebruik en de mythologie uit die tijd is verloren gegaan. Sommige geogliefen zouden hun ontstaan al hebben in de Oude Steentijd. Door de afmetingen zijn ze lang ontsnapt aan vernietiging en ontdekking, helaas worden ze tegenwoordig bedreigd door ruilverkaveling. De geogliefen zijn in het landschap gelegd om te vereren (cultus?). Er zijn patronen bekend van dieren, godinnen en kabouterfiguren. Niet alleen in Drenthe komen deze figuren voor, ook zijn er voorbeelden bekend uit Friesland, Overijssel, Gelderland en Limburg (Nederland). Verder zijn er geen provincies waarvan bekend is dat er ook geogliefen zijn gevonden, natuurlijk kunnen ze daar wel voorkomen of bestaan hebben. Ook buiten de Benelux heeft men geogliefen gevonden, zoals in Frankrijk, Engeland, Siberië, Negev-woestijn, en in Noord- en Zuid-Amerika. De buitenlandse geogliefen zijn onder andere bijvoorbeeld de reus Long Man van Wilmington, de reus van Cerne Abbas en de witte paarden in kalkheuvels van zuidoost-Engeland, en de figuren en lijnen van Nazca. De Nederlandse geoglieven waren een stuk minder zichtbaar in het landschap. Geoglieven maken deel uit van de geomantie van het landschap. [meer over geogliefen of landschapsfiguraties] [meer over heiligdommen]
Geoharmonie	Geoharmonie is een positieve gezondheidsbevorderende stralingsinvloed (voor de mens, en soms ook dier). De tegenhanger van geoharmonie is geopathie.
Geomant	Een geomant was iemand met veel kennis van de aarde en de energieën van de aarde zoals bijvoorbeeld leylijnen. Geomanten werden onder andere ingeschakeld door de Romeinen om de plaats van een Romeinse weg, Romeins castellum of een Romeinse tempel te bepalen en energetisch in orde te maken. De kennis van de aarde en haar energieën wordt geomantie genoemd.
Geomantie	In vroegere tijden waren de mensen bewust van de energieën, zodoende wisten ze waar ze wel en niet een huis of heiligdom moesten bouwen. Ze leefden in harmonie met de natuur en wisten door intuïtie/paranormale of het werken met bijvoorbeeld de wichelroede de harmonie te waarborgen die er in de natuur heeft in relatie tot de mens. Zo wisten ze van de energielijnen en energievormen en hoe dit deel uitmaakt van moeder natuur. Met deze kennis positioneerden ze hun heiligdommen, van heilige bomen, steencirkels, geogliefen en kerken (voor 1350). De kennis over kosmische en aardse energiesystemen, waarmee de mens in harmonie kan leven, wordt geomantie genoemd. Kennis van het levende wezen van moeder aarde, Gaia.
Geopathie	Geopathie is een negatieve ziektebevorderende stralingsinvloed, die ook wel aardstralen genoemd worden. De tegenhanger van geopathie is geoharmonie. [meer over aardstralen]
Geopathogeen	Zie Geopathie.
Geopathogene stoorzones	Geopathogene stoorzones zijn stroken waar aardstralen zorgen voor een negatieve ziektebevorderende invloed (voor met name de mens). Veel organismes mijden dit soort plekken of groeien slecht op zo'n plek, waar anderen hier juist zich thuis voelen. Zie aardstralen. [meer over aardstralen]
Germaanse heiligdommen	De Germanen hadden verschillende heiligdommen in gebruik waar ze de goden vereerden. De heilige plaatsen van de Germanen waren lege plekken in het bos, hoge punten in het landschap (eventueel zelf opgeworpen heuvels) en heilige bronnen. Vlakbij de heilige plek had men soms een heilige boom staan. Al hun heiligdommen werden gepositioneerd op een leycentrum. Een bijzonder type heiligdom van de Germanen waren de spiraalheuvels. [meer over Germaanse & Keltische heiligdommen] [meer over heiligdommen]
Gevorkte tak	De gevorkte tak wordt veel gebruikt als wichelroede om water of leylijnen mee op te sporen. Dit type wordt de gaffelroede genoemd, omdat deze veel gemaakt wordt van een gaffelvormige wilge- of hazelaarstak. [meer over wichelroedes]
Gewascirkels	Gewascirkels is een betere benaming voor het fenomeen graancirkels, omdat de formaties die in velden verschijnen zich niet alleen beperken tot graanvelden. Ze komen namelijk in allerhande gewassen en vegetatie voor, zelfs in zand, sneeuw en ijs. Veel gewascirkels worden door mensen gemaakt, maar er zijn er ook die niet te verklaren zijn als mensenwerk. In graancirkels worden ook leylijnen en andere energieën aangetroffen. [meer over graancirkels] [meer over energieën in graancirkels]
Gewaspictogrammen	Een ongelijk synoniem voor graanpictogrammen.
Globaalnet	Met de benaming globaalnet wordt meestal het hartmann-net aangeduid. De benaming heeft eigenlijk als betekenis: een wereldwijd en wereldomvattend netwerk van energielijnen. Aangezien alle soorten netwerken van energielijnen zich over de hele wereld bevinden kan deze benaming verwarring opleveren.
GON	Zie groot orthogonaalnet.
Graancirkels	Graancirkels zijn cirkels of andere vormen die men met name kan aantreffen in tarwevelden, maar ook in alle andere gewassen zoals bieten, maïs, gerst, wortel, enz en in andere vegetatie en ondergrond, zoals heide, bomen, struiken, gras, zand, sneeuw, ijs, enz. Een betere benaming zou gewascirkels of vegetatiecirkels zijn. Veel graancirkels zijn door mensen gemaakt, maar er zijn er ook die niet te verklaren zijn. Er zijn ooggetuigen geweest die graancirkels hebben zien ontstaan, waarbij er lichtbollen, lichtkolommen of andere lichtverschijnselen gezien zijn. Ook zijn er laboratorium analyses uitgevoerd op de planten die binnen en buiten de formatie stonden en het bleek dat er biologische en chemische veranderingen waren in het gewas binnen de formatie. Het gewas buiten de formatie bleek onveranderd. In graancirkels worden ook leylijnen en andere energieën aangetroffen. [meer over graancirkels] [meer over energieën in graancirkels]
Graanpictogrammen	Een graanpictogram (of gewaspictogram) wordt ook wel een graancirkel genoemd. Wanneer het woord graanpictogram wordt gebruikt bedoeld men meestal hiermee de moeilijkere en ingewikkeldere patronen, figuren en vormen die men in graanvelden meestal kan aantreffen. Ook bestaan er simpele graancirkels die vaak slechts enkele cirkels hebben. In graancirkels worden ook leylijnen en andere energieën aangetroffen. [meer over graancirkels] [meer over energieën in graancirkels]
Grafheuvels	Grafheuvels zijn ongeveer uit de tijd van de megalithische monumenten, maar bij de bouw ervan zijn geen grote stenen gebruikt. In tegenstelling tot de bouwwerken met grote stenen zijn de grafheuvels wel opgeworpen om als begraafplaats te dienen. Tevens zijn ze gebouwd als heiligdom. Hier werd er vereerd, op een kruispunt van leylijnen. In latere tijden zijn er grafheuvels gebruikt als cultusplaatsen. In verschillende tijden zijn er verschillende vormen van grafheuvels gebruikt. De twee hoofdvormen zijn paalkransgrafheuvels en ringwalgrafheuvels. Een synoniem voor grafheuvel is tumulus (meervoud tumuli). Een andere naam die soms ook voor grafheuvel gebruikt wordt is een brandheuvel. In sommige grafheuvels is er begraven door middel van een boomkist. [meer over grafheuvels] [meer over heiligdommen]
Grid	Een grid is een raster, een netwerk van energielijnen, die om de standaard aantal meter van elkaar liggen, en ook haaks hierop. De meeste van de netwerken zijn in een raster. Een grid is hetzelfde als een rasternetwerk.
Groot currynet	Een mogelijk verwarrend synoniem voor het groot diagonaalnet.
Groot diagonaalnet	Het groot diagonaalnet is een netwerk van energielijnen die in een raster rond de aarde liggen. Dit raster is ongeveer noordoost-zuidwest en noordwest-zuidoost georiënteerd en de energielijnen van het netwerk liggen op het aardoppervlak. De lijnen van het groot diagonaalnet zijn verbonden met mercurius waarmee via een magisch vierkant energieën worden uitgewisseld. Het rasternetwerk wordt ookwel het groot diagonaalnetwerk, groot diagonaalgrid, vierde net, GDN, groot currynet, of mummificatienet genoemd. Deze laatste benaming heeft dit netwerk gekregen, omdat de noordoost-zuidwest gelegen lijnen een mummificerende conserverende werking zouden hebben en worden daarom ook mummificator genoemd. De noordwest-zuidoost georiënteerde lijnen van dit rasternetwerk worden putrificator genoemd vanwege hun verrottende en omvormde werking. Het groot diagonaalnet wordt doorgaans gerekend tot de aardstralen en zou negatieve effecten op de menselijke gezondheid hebben. De energielijnen van het groot diagonaalnet hebben als invloed op bomen dat ze een holte in de stam vormen, holle bomen, of ze vormen een spleet in de schors tot op het hout. [meer over leylijnen en energielijnen]
Groot hartmann-net	Een mogelijk verwarrend synoniem voor het groot orthogonaalnet.
Groot orthogonaalnet	Het groot orthogonaalnet is een netwerk van energielijnen die in een raster rond de aarde liggen. Dit raster is ongeveer noord-zuid en oost-west georiënteerd en de energielijnen van het netwerk liggen op het aardoppervlak. De lijnen van het groot orthogonaalnet zijn verbonden met pluto waarmee via een magisch vierkant energieën worden uitgewisseld. Het rasternetwerk wordt ookwel het groot orthogonaalnetwerk, groot orthogonaalgrid, derde net, GON, groot hartmann-net, etruskisch/etruskernet of offernet genoemd. De noord-zuidlijn van het groot orthogonaalnet wordt de cardo mundi genoemd en de oost-westlijn wordt de decumanus genoemd. Het groot orthogonaalnet wordt doorgaans gerekend tot de aardstralen en zou negatieve effecten op de menselijke gezondheid hebben. Mogelijk hebben de lijnen van het groot orthogonaalnet de invloed op bomen dat ze een langgerekte verticale uitstulping vormen op de stam, maar dit moet eerst nog worden onderzocht. [meer over leylijnen en energielijnen]
Hallenkerk	Type kerkbouw met meerdere beuken, waarbij de zijbeuken tot dezelfde hoogte opgetrokken zijn als het middenschip, waardoor bovenlichten in het middenschip komen te vervallen en de kostbare luchtbogen met steunberen niet meer nodig zijn om de gewelven van het middenschip op te vangen. Het geheel wordt óf door één grote kap gedekt óf door een rij evenwijdige kappen. [meer over kerken & kathedralen] [meer over heiligdommen]
Hartchakra	Een hartchakra wordt een plek met een leycentrum soms genoemd, een kruispunt van leylijnen.
Hartlijn	Een hartlijn is een leylijn die door de lengterichting van een kerk loopt. Een hartlijn snijdt de kerk in het midden door tweeën. Deze lijn ligt bij drie- of meerbeukige kerken tussen de (middelste twee) rijen pilaren en loopt (dus) door de hoofdbeuk of middenschip en het koor. Ook bestaan er parallelle hartlijnen. Bij de bouw van kerken werd er met de hartlijn(en) rekening gehouden, totdat besloten is rond 1350 om dit gebruik niet meer voort te zetten.
Hartmannknobbeltjes	Hartmannknobbeltjes zijn knobbeltjes die voorkomen op de stam van bomen. Deze knobbeltjes worden door de boom op de stam gevormd wanneer een boom op een hartmannlijn staat.
Hartmannlijnen	Hartmannlijnen zijn een bepaald soort energielijnen die een rasternetwerk vormen. Dit rasternetwerk wordt het hartmannnet, hartmannnetwerk, hartmanngrid, h-netwerk, eerste net, klein orthogonaalnet, klein globaalnet, eerste globaalnet, eerste gitternet of (eerste) globaalgitternet(z) genoemd. Waar deze energielijnen kruisen is er een hartmanncentrum met normaal gesproken twee hartmannlijnen. De hartmannlijnen zijn verbonden met de 10e planeet in ons zonnestelsel. Met deze planeet worden energieën uitgewisseld door middel van een magisch vierkant, een 10e-planeetvierkant of hartmannvierkant genaamd. Hartmannlijnen kunnen ook 10e-planeetlijnen genoemd worden. Hartmannlijnen hebben ook hun invloed op bomen. Bomen vormen op hun stam knobbeltjes, die ook wel hartmannknobbeltjes worden genoemd. Bij het ontstoren van aardstralen kan er op hartmannlijnen gelet worden. [meer over leylijnen en energielijnen]
Hartmannroede	Dit type wichelroede is een vorm van radiësthesie waarbij er door middel van metalen spiraal dingen worden opgespoort. [meer over wichelroedes]
Heiligdommen	Heilig is een plek die gewijd is en voor een godsdienst bestemd is. Heilige plekken waarvoor ze een leycentrum uitkozen. Aldaar bouwden ze hun heiligdommen. In oude tijden waren dat menhirs, steenkringen, hunebedden, dolmens, grafheuvels, Romeinse tempels, heilige bomen, en de Germaanse en Keltische heilige plaatsen. In de christelijke tijden werd dat het altaar in de kerken en kathedralen.
Heilige bomen	Bomen zijn in de geschiedenis nooit heilig verklaard, maar omdat het bijzondere bomen waren op een krachtplaats werden het heilige bomen genoemd en als heilig beschouwd. Het waren boomheiligdommen. Bij een heilige boom vond er verering plaats. [meer over Germaanse & Keltische heiligdommen] [meer over heiligdommen]
Heilige bronnen	Heilige bronnen waren Germaanse en keltische heiligdommen, die met de kerstening zijn opgenomen in christelijke heilige plaatsen, meestal onder of naast kerken. [meer over Germaanse & Keltische heiligdommen] [meer over heiligdommen]
Heilige plaatsen	Synoniem voor heilige plekken.
Heilige plekken	Een heilige plek is een plek die als heilig wordt beschouwd. Een plek die gewijd is en voor een godsdienst is bestemd. Een dergelijke plek herbergt altijd een leycentrum waar leylijnen elkaar kruisen, een krachtplaats. Hier is er een krachtige energie die deze plek bijzonder maakt, heilig maakt. Van die heilige plekken werd ook gebruik gemaakt en de mensen bouwden en creëerden heiligdommen in allerlei soorten en maten; megalithische monumenten, boomheiligdommen, tempels en kerken. De heilige plek van een kerk was het altaar dat gepositioneerd werd op het leycentrum. Hier werd het goddelijke gezocht, het heilige. Tegenwoordig ontstaan er graancirkels op deze heilige plekken die het een magische plek maken. [meer over heiligdommen]
Heksenbezems	Synoniem voor kluwen.
H-netwerk	Synoniem voor het hartmann-netwerk.
Hoekroede	Synoniem voor de allemansroede.
Holle bomen	Holle bomen zijn bomen waarvan de kern van de stam geheel of voor een deel is vergaan. Deze holte wordt veroorzaakt door lijnen van het groot diagonaalnet.
Holtes in de bodem	De bodem waarop wij leven bestaat uit diverse lagen. Door inklinking en verzakkingen in de ondergrond (of door andere redenen) kunnen er holtes ontstaan in de bodem. Holtes kunnen een verstorende invloed op de energieën van een plek hebben en worden ook tot de aardstralen gerekend. Op deze holtes kan ook gelet worden bij het ontstoren. Holtes in de bodem worden gerekend tot de energievormen.
Honderste baanlijnen	Zie 100e-baanlijnen.
Hunebedden	Hunebedden zijn megalithische monumenten die met name terug zijn te vinden in Drenthe en Wéris. De steenkamers te Wéris worden meestal aangeduid met de term dolmens. Hunebedden worden ook wel steentafels genoemd. Er zijn verschillende vormen hunebedden. De voorlopers waren de menhirs, steenkringen, cove's en steenkisten. Deze voorlopers werden opgevolgd met het traphunebed van Eext (D13) die de periode van hunebedden inluidde. De verschillende vormen van hunebedden zijn: - Hunebed met ingang met één paar zijstenen en een krans van houten palen er om heen - Hunebed met ingang twee paar zijstenen en een steenkrans er om heen - Hunebed met meerdere steenkamers in één heuvel Een hunebed met meerdere steenkamers wordt ookwel een langgraf of een lange hunebed genoemd. Net als de voorlopers van de hunebedden waren ook de hunebedden zelf niet gebouwd als begraafplaats. Ze waren een heilige plek, een plek van verering, gebouwd op een kruispunt van leylijnen. In latere tijden zijn er hunebedden gebruikt als cultusplaatsen. [meer over megalithische monumenten] [meer over heiligdommen]
IJscirkels	IJscirkels zijn onderdeel van het fenomeen graancirkels. Graancirkels komen niet alleen voor in graan, zoals de naam misschien doet vermoeden, maar kunnen in ieder gewas, in iedere vegetatie en ook in zand, sneeuw of ijs voorkomen. Er zijn onder andere ijscirkels gevonden in ijs dat te dun was om op te staan voor mensen. In graancirkels worden ook leylijnen en andere energieën aangetroffen. [meer over graancirkels] [meer over energieën in graancirkels]
Kapellen	Kapellen zijn kleine godshuizen of nissen alwaar een heiligbeeldje staat. In de tijden dat men nog rekening hield met leylijnen (voor 1350), bouwden ze de plek van het altaar/heiligenbeeldje en/of het torentje op het dak op een leycentrum. In latere werd er op de plaats van een kapel een kerk gebouwd. Een kapel waar men in kan bestaat bijna altijd uit slechts één ruimte. Verder komen kapellen in allerlei varianten voor tot aan nissen toe. [meer over kapellen] [meer over heiligdommen]
Kastelen	Kastelen en burchten zijn bouwwerken ter verdediging of gebouwd als landhuis. Verdedigingswerken die stammen van omstreeks de middeleeuwen zijn motte- en waterburchten. Ook werden er andere kasteel- en burchttypes gebouwd met vaak dikke muren. De kastelen en verdedigingswerken die voor 1350 zijn gebouwd werden geplaatst op een leycentrum, na die tijd gebeurde dit nog maar sporadisch. [meer over verdedigingswerken] [meer over heiligdommen]
Kathedralen	Zie kerken.
Keltische heiligdommen	Vooral in het zuidelijke deel van de Lage Landen (en zuidelijker) leefden de Kelten. Zij werden opgenomen in het Romeinse rijk. Voor die tijd hadden ze eigen heiligdommen. De heilige plaatsen van de Kelten waren boomheiligdommen (vooral eik en linde) en heilige bronnen. Een uitvloeisel van hun heiligdommen zijn de tafelbergen. De Kelten positioneerden hun heiligdommen op een leycentrum. [meer over Germaanse & Keltische heiligdommen] [meer over heiligdommen]
Kerkelijnen	Kerkenlijnen zijn leylijnen waarop een aantal kerken zijn gebouwd in het verlengde van elkaar op een leylijn. Voorbeeld van kerkelijnen zijn de Lambertuslijn in Noord-Brabant en de Martinuslijn in Oost-Vlaanderen. Dit zijn twee kerkelijnen waarbij de kerken op die lijn een eenzelfde naam hebben. De meeste kerken op kerkelijnen verschillen in de naamgeving. Behalve kerkelijnen bestaan er ook bomenlijnen, maar die komen in de Lage Landen minder frequent voor omdat er maar weinig heilige bomen over zijn. De benaming kerkelijnen wordt ook gebruikt als andere heilige en markante plaatsen op één leylijn liggen.
Kerken	Tijdens de kerstening van de Lage Landen kwamen de christenen en begonnen met de bouw van hun eigen heiligdom en godshuis: de kapellen, kerken en kathedralen. Ze bouwden deze bedehuizen op kruisingen van leylijnen. Het leycentrum positioneerden ze onder het altaar, het heiligdom van de christenen. Wanneer ze een toren bouwden plaatsten ze deze ook op een (tweede) leycentrum. De christelijke heiligdommen werden op ongebruikte leycentra gebouwd, maar ook vernietigden ze de germaanse heiligdommen om hun kerkgebouw te bouwen. Na 1350 werd er niet meer gebouwd op leylijnen, voordien was het standaard, en zo stierf het gebruik uit. Wanneer een toren van een kerk of kathedraal goed gebouwd was, werkte deze als een antenne. Het rijkte hoog de lucht in en zond energieën uit en trok kosmische energieën aan. Het altaar was het heilige deel. Hier hing een bijzondere energie die afgeschermd werd van het gewone volk door een magische cirkel. In de oude kerkgebouwen probeerden ze met pilaren en gewelven de hele kerk tot een antenne te maken. Door heilige geometrie toe te passen in het gebouw probeerden ze het goddelijke te bereiken en in het gebouw te krijgen. heilige geometrie zorgt ervoor dat er een extra energie aanwezig is: vormkracht. Energie die de plek, het godshuis, extra goddelijk maakt. Een kerkgebouw kan bestaan uit een toren, beuk of schip met zijbeuken, een transept of dwarsschip, een (priester)koor en een altaar. Verschillende type kerken zijn een hallenkerk, een kruiskerk, een zaalkerk en een kapel. Door al deze type kerkgebouwen loopt er altijd een hartlijn, eventueel met parallelle hartlijnen in een assenvierkant samen met een assenkruis, indien het gebouw voor 1350 is gebouwd. Niet alleen de kerk zelf stond op leylijnen, ook de kaarsrechte wegen door het landschap, met hierop ook andere kerken waren leylijnen. Deze wegen werden op verschillende manieren genoemd; dodenwegen, geestenwegen, lichtwegen, geestelijnen en lijkenwegen. Om de kerk werd soms een weerwal of weermuur aangelegd. Ook zijn er kerken met een eretitel zoals een basiliek en een kathedraal. [meer over kerken & kathedralen] [meer over heiligdommen]
Kinderstenen	Synoniem voor Poppestenen.
Klein diagonaalnet	Synoniem voor het currynet.
Klein globaalnet	Met deze benaming wordt het hartmannnet soms aangeduid. Het is een mogelijk verwarrende naam omdat deze benaming een wereldomvattend netwerk van energielijnen suggereert (zonder specifieke oriëntatie) en er twee globaalnetwerken bestaan die klein genoemd worden: het currynet (klein diagonaalnet) en het hartmann-net (klein orthogonaalnet).
Klein hartmann-net	Synoniem voor het hartmann-netwerk, als tegenhanger van de mogelijk verwarrende benaming groot hartmann-net.
Klein orthogonaalnet	Synoniem voor het hartmann-netwerk.
Kloosters	Kloosters en abdijen werden gesticht om onder andere monniken en paters huisvesting te geven. Hun gebouw situeerden ze met het meestal vierkante kloosterhof, omgeven door een zuilengalerij, op een leycentrum. [meer over heiligdommen]
Kluwen	Kluwen of heksenbezems zijn meestal een bolvormige takkenbos in de takken van de bomen. Bomen hebben soms op bepaalde plekken tussen hun takken een grote concentratie zitten van kleine takjes. Dit terwijl er elders in een boom meer ruimte zit tussen de kleine takjes. Niet te verwarren met de nesten van vogels, die van een afstand hetzelfde lijken. Deze heksenbezems worden veroorzaakt door het samen voorkomen van enkele energieën waaronder een waterader en een benkerlijn, waarbij de energie van de energieën wordt gemengd.
Knoest of knots	Wanneer een waterader onder een boom zit, gaat deze boom een knoest of knots proberen te vormen. Dit is een soort waterzak, waar welliswaar geen water in zat, maar daar lijkt het wel op. Een knoest wordt ook wel boomkanker genoemd.
Knooppunten	Een knooppunt is een samenkomst van twee of meer energielijnen die deel uitmaken van een netwerk van energielijnen.  Hier kan een lijn energie uitwisselen met andere lijnen van dezelfde soort. Hier is er ook een concentratie van energie. Een andere naam voor een knooppunt is een energiecentrum. Wanneer het een knooppunt van leylijnen betreft worden het ook krachtcentra, krachtplaatsen of leycentra genoemd. Op de knooppunten van leylijnen werden megalithische monumenten geplaatst die de acupunctuurpunten zouden stimuleren.
Koor	Het koor ligt veelal aan de oostzijde van een rk-kerk. In dit deel van het kerkgebouw bevindt zich het hoofdaltaar, het heilige deel van de kerk. Het koor is ontstaan uit de absis. Toen monniken en priesters zich aan weerszijden van het altaar opstelden om te zingen is deze ruimte groter gemaakt en het koor ontstaan. Het koor wordt ook wel priesterkoor genoemd. Aan de westzijde van het koor lag het schip van de kerk, met hiertussen een transept. Door het midden van het koor ligt er normaliter een hartlijn. Onder het hoofdaltaar ligt normaliter een leycentrum.
Koortsbomen	Synoniem voor lapjesbomen.
Kosmische energieën	Kosmische energieën zijn energieën die van buiten de aarde afkomstig zijn, dus uit de kosmos naar onze planeet komen. Een echt groot wezenlijk verschil tussen kosmische en aardse energieën is er niet. Leylijnen bijvoorbeeld worden geacht kosmische energieën te transporteren of aardse. Dit is niet correct. De leylijnen en andere energielijnen worden wel gevoed met kosmische energieën, maar hier op deze planeet worden ze gemengd met aardse energieën. De nieuw komende kosmische energieën verversen door onder andere magische vierkanten de aanwezige energieën. De kosmische energieën komen hier door energiepoorten die energieën uitwisselen met een andere plek. De benaming kosmisch wordt gegeven aan energieën die een directe kosmische oorsprong hebben. Wanneer energielijnen energie uitwisselen met de omgeving verliest de kosmische energie zijn "titel" kosmisch en wordt de energie aards genoemd.
Krachtcentra	Een krachtcentrum is een knooppunt van meerdere krachtlijnen (leylijnen) in het landschap. Op een dergelijk kruipunt is er veel energie aanwezig die ook een draaiing kan hebben, een spiraal. De krachtlijnen kruisen bijzondere, krachtige en heilige plaatsen. Heiligdommen zoals heilige bomen, burchten en kastelen, steencirkels, menhirs, hunebedden, dolmens, Gallo-Romeinse tempels, graancirkels en piramides. Een krachtcentrum wordt ook wel een krachtplaats of leycentrum genoemd. [meer over heiligdommen]
Krachtlijnen	Krachtlijnen is een synoniem voor leylijnen. Leylijnen bestaan uit sterke en erg krachtige energie. Door de kracht hebben bomen die op leylijnen staat de energie om meerdere hoofdstammen te vormen. Vanwege de kracht worden leylijnen ook krachtlijnen genoemd. De plaatsen waar deze krachtlijnen elkaar kruisen wordt een krachtcentrum, krachtplaats, krachtplek of leycentrum genoemd. Krachtlijnen (leylijnen) hebben verschillende benamingen gekregen zoals kerkenlijnen, bomenlijnen, lichtwegen en dodenwegen.
Krachtplaatsen	Een krachtplaats of krachtplek is een andere benaming voor een krachtcentrum en leycentrum. Hier komen krachtlijnen (= leylijnen) samen in dit knooppunt en zorgen zodoende voor een concentratie van energie. Hier werd er in de geschiedenis het goddelijke gezocht in de religies en bouwden op deze krachtplaatsen hun heiligdommen. Voorbeelden van heiligdommen op krachtplaatsen zijn Stonehenge, Avebury, Externsteine en de piramides van bijvoorbeeld Egypte. [meer informatie over specifieke krachtplaatsen] [meer over heiligdommen]
Krachtveld	Een krachtveld is een veld van energie afkomstig van krachtlijnen (=leylijnen) en bevindt zich op de plaats van een krachtplek (=leycentrum). Deze kracht is afkomstig van de leylijnen waarvan er verschillende op een krachtplaats kruisen. Een krachtveld kan ook samenhangen met megalieten en dan wordt het een megalithisch krachtveld genoemd.
Kruiskerk	Een kruiskerk heeft een plattegrond waarbij de hoofddelen een kruis vormen. Indien het totale plattegrond van de kerk rechthoekig is, zijn de het middenschip en transepten hoger dan de zijbeuken. Door de lengterichting van een kerk, door het midden van het schip en koor loopt een hartlijn (leylijn). In het kruis van de kruiskerk is er een knooppunt van leylijnen, waarbij er haaks op hartlijn een leylijn ligt en nog twee diagonale leylijnen die het transept in acht gelijke delen splitst. Dit wordt een 'assenkruis van leylijnen' genoemd. Verder kunnen er meestal rond dit assenkruis enkele 'assenvierkanten van leylijnen' gevonden worden. [meer over kerken & kathedralen] [meer over heiligdommen]
Labyrint	Een labyrint is een padenpatroon waarbij de bezoeker slechts via één weg (zonder zijpaden) het midden bereiken kan. Dit in tegenstelling tot een doolhof waar men letterlijk kan dolen en steeds kan kiezen uit verschillende paden. Labyrinten worden al duizenden jaren aangelegd door ritueelmeesters en sjamanen op het Europese continent, en dan met name in noordelijk Europa. Zij werden op tijdelijke basis voor enkele dagen aangelegd op een leycentrum dat zorgde voor extra energie. Ze dienden om mensen tot bezinning te laten komen en bewust te laten worden van de vraag waarom men leeft. Later zijn labyrinten ook aangelegd in de vloer van kerkgebouwen, van oudsher eveneens op een kruispunt van leylijnen. Het bekendste kerklabyrint is te vinden in Frankrijk in de kathedraal van Chartres. Na de middeleeuwen zijn labyrinten aangelegd enkel nog aangelegd voor de sier, in zowel kerkgebouwen als kasteeltuinen. Behalve labyrinten werden ook sterrenwegen en andere pelgrimspaden gebruikt ter bezinning.
Lambertuslijn	De Lambertuslijn is één leylijn die door een aantal kerken van Noord-Brabant gaat, die allen de naam Lambertus dragen. De Lambertuslijn gaat door de Lambertuskerk te Haren, de Lambertuskerk te Nistelrode, het kerkhof naast de Lambertuskerk in Vorstenbosch, de Lambertuskerk te Veghel en de Lambertuskerk (Oude Toren) van Nederwetten. Een leylijn die door een aantal kerken gaat (met soms dezelfde naam) wordt kerkelijn genoend. Een andere leylijn met verschillende kerken gewijd aan dezelfde heilige is de Martinuslijn te Oost-Vlaanderen. [meer over de Lambertuslijn]
Landschapsfiguraties	Synoniem voor geogliefen.
Langgraf	Een langgraf wordt een hunebed genoemd met meerdere steenkamers. De benaming is niet correct, want de hunebedden zijn nooit gebouwd als begraafplaats. Een betere benaming zou een lange hunebed zijn.
Lapjesbomen	Een lapjesboom is een boomheiligdom dat gewijd is aan Sint-Walrick. Een andere naam voor dit type boomheiligdom is een koortsboom. Wanneer iemand thuis ziek was en koorts had nam een naaste een stukje stof, lapje, mee naar de heilige plek met de boom en bond in de boom het stukje stof vast. Ze deden dit opdat de boom de koorts dan zou overnemen en de zieke die thuis in bed lag weer beter zou worden. In Nederland zijn er nog maar twee lapjesbomen over, de lapjesboom in het Liesbosch bij Breda ('t rondje) en de boom bij de Sint-Walrickskapel te Overasselt. [meer over Germaanse & Keltische heiligdommen] [meer over heiligdommen]
Lecherantenne	De lecherantenne hoort tot de instrumenten van de radiësthesie. Het is een uitvinding van de natuurkundige dhr. Lecher. Het instrument werkt net zoals de antennes van een televisietoestel. Door het instellen van het instrument op een bepaalde frequentie kunnen de betreffende stralingen of energieën er mee worden opgespoord (zoals leylijnen). Het instrument is ook te gebruiken om de gezondheid van de mens te bepalen. [meer informatie over de lecherantenne]
Lemniscaten	Een lemniscaat is energie die in de vorm van een (8) zich beweegt. Het is een energievorm die maar zelden voorkomt.
Leycentrum	Een leycentrum (meervoud: leycentra) is een kruispunt (knooppunt) van leylijnen. Hier komen deze energielijnen samen in dit energiecentrum. Hier is er een concentratie van energie. Een energiecentrum van leylijnen wordt ook wel een leylijnenkruispunt, krachtplaats of krachtcentrum genoemd waardoor krachtlijnen lopen. Een leycentrum wordt soms beschreven als een plek met een linksomdraaiende energie. In werkelijkheid is er dan sprake dat er op de plaats van het leycentrum een spiraal aanwezig is. Een leycentrum werd in de oude tijd tot aan de middeleeuwen (1359) gebruikt als krachtplaats om een heiligdom op te bouwen. Hier werden megalithische bouwwerken geplaatst, boomheiligdommen gecreëerd, Gallo-Romeinse tempels gebouwd en kapellen, kerken en kathedralen opgerezen. Maar niet alleen heiligdommen, ook verdedigingswerken (zoals mottes, waterburchten en kastelen) en andere bijzondere plekken (zoals paasbergen) werden op een leycentrum gebouwd. Verder werd er bij de stichting van een dorp (of andere vestigingsplaats) altijd een sterk leycentrum gekozen, alwaar ze (soms) tevens hun heiligdom plaatsten. Zo werden alle terpen en wierden op een leycentrum opgeworpen, en hier stond in het midden wel eens een heiligdom. Bij het bouwen van kerken (voor 1350) werd deze altijd op een leycentrum gepositioneerd. Hierbij werd gezorgd dat het altaar en de eventueel aanwezige toren geplaatst werden op een kruispunt van leylijnen. De reden van situering op een leycentrum was dat er hier veel energie was die gebruikt kon worden om in contact te treden met het goddelijke. Vanwege de grote hoeveelheid aan energieën is het niet verwonderlijk dat er juist op deze plekken meer dan normaal veel duidelijk zichtbare lichtbollen en andere lichtverschijnselen gezien worden. Lichtverschijnselen die op de gevoelige plaat (foto) worden vastgelegd hebben (meestal) geen leycentrum nodig. [meer over leylijnen en leycentra] [meer informatie over specifieke krachtplaatsen]
Leykruising	Synoniem voor leycentrum.
Leylijnen	Het begrip leylijnen (ook wel ley-lines genoemd) wordt op drie verschillende manieren gebruikt: - In de wereld wordt de term leylijnen gebruikt als een verzamelnaam voor alle positieve en negatieve energielijnen die er maar bestaan. In bepaalde landen worden ook andere namen hiervoor gebruikt, zoals elfenlijnen in Ierland. Een betere term die hiervoor wellicht gebruikt kan worden is energielijnen. Die benaming geeft precies hetzelfde weer en heeft geen dubbele betekenis. - In het Nederlandse taalgebied van de Lage Landen wordt de benaming leylijnen gebruikt voor alle positieve energielijnen die er maar zijn, en de benaming aardstralen als tegenhanger voor alle negatieve energielijnen die er zijn. Zo wordt het met name gebruikt door de bevolking die weinig hiervan afweet. Beter kan er in dit geval de benaming positieve energielijnen worden gebruikt in plaats van de term leylijnen, zodat er minder spraakverwarring is. - Mensen die onderzoek doen naar de verschillende energielijnen gebruiken het woord leylijnen voor een apart netwerk van energielijnen. Deze leylijnen zijn een bepaald soort energielijnen die een vrij netwerk vormen. Waar deze energielijnen kruisen is er een leycentrum met twee of meer leylijnen. Deze leylijnen zijn verbonden met de planeet jupiter in ons zonnestelsel. Met die planeet worden energieën uitgewisseld door middel van een magisch vierkant, een jupitervierkant of leyvierkant genaamd. Deze leylijnen kunnen ook jupiterlijnen genoemd worden. Leylijnen hebben ook hun invloed op bomen. Bomen vormen meerdere (hoofd)stammen door de grote hoeveelheid energie. Daarom worden leylijnen ook krachtlijnen genoemd, en waar ze kruisen krachtcentra of krachtplaatsen. Dit zijn heilige plekken (ookwel magische plekken genoemd) waar een krachtige energie aanwezig is. Leylijnen zijn vooral bekend doordat er op lange rechte lijnen meerdere kerken (kapellen) te vinden waren in het verlengde van elkaar. Daarom worden leylijnen ookwel kerkenlijnen genoemd. Verder worden ze ook bomenlijnen, lichtwegen en dodenwegen en kruisen ze vele bijzondere of heilige bomen, paasbergen, burchten en kastelen, steencirkels, menhirs, hunebedden, dolmens, Gallo-Romeinse tempels, Romeinse wegen en graancirkels. In Engeland met name wordt er naast leylines ook leys gebruikt als benaming voor leylijnen en ze worden ook wel etherische energiebanen genoemd. Sommige leylijnen hebben ook een specifieke benaming gekregen, zoals de Lambertuslijn in Noord-Brabant. De leylijnen zijn onder te verdelen in de sterkere primaire leylijnen, hieronder vallen ook de wereldleylijnen, en de zwakkere secundaire leylijnen. knooppunten van leylijnen zouden acupunctuurpunten van de levende aarde zijn. De leylijnen zijn de zenuwvezels van de aarde. Wanneer het met deze zenuwen fout loopt krijg je tramelant. [meer over leylijnen en energielijnen]
Leys	Leys is een andere (Engelse) benaming voor leylijnen die in met name Engeland gehanteerd wordt. In de Lage Landen en de wereld wordt de term leylijnen het meeste gebruikt.
Lichtbollen	Lichtbollen (orbs) zijn bolvormige lichtverschijnselen, ook wel orbs genoemd, die onder andere gezien worden bij het ontstaan van graancirkels. Maar niet alleen bij het ontstaan van graancirkels worden ze gezien, ook op andere momenten worden ze op talloze plaatsen waargenomen. Lichtbollen worden gezien als een paranormaal verschijnsel.
Lichtverschijnselen	Lichtverschijnselen zoals lichtbollen kunnen op heleboel plekken waargenomen worden. Eigenlijk is het overal mogelijk, maar bepaalde plekken en situaties zorgen er voor dat het er beter en frequenter te aanschouwen is. Omdat er op krachtplaatsen (zoals bijvoorbeeld hunebedden) meer en sterkere energieën aanwezig zijn kunnen de lichtverschijnselen zich gemakkelijker vertonen. Ook waar breuken in de bodem (aardbreuken) samenkomen kan er een schouwspel plaats vinden. Zo zijn er vele heiligdommen, zoals kerken, kapellen en andere voor-christelijke heiligdommen gebouwd op een plek met lichtverschijnselen. Lichtverschijnselen worden gezien als een paranormaal verschijnsel.
Lichtwegen	Zie dodenwegen.
Lijkenwegen of lijkwegen	Synoniem voor dodenwegen.
L-roede	Synoniem voor de allemansroede.
Luchtpoorten	Een luchtpoort is een energievorm en is een poort van uit de aarde, waardoor energie stroomt.
Lusroede	Dit type wichelroede is een vorm van radiësthesie waarbij er door middel van houten of metalen lus dingen worden opgespoort. Dit type wichelroede is een variant op de gaffelroede. [meer over wichelroedes]
Magische cirkels	Een magische cirkel is een benaming voor twee energievormen die dezelfde naam hebben. -Een magische cirkel als poort heeft de vorm van een platte kleine cirkel en is een poort naar een andere plek in de kosmos. Door deze poort stroomt er energie. -Een magische cirkel ter afscherming is een koepel van energie die de energie aanwezig in de magische cirkel afschermt van de energie erbuiten en andersom. Wanneer er een magische cirkel om en over een plek ligt wordt de energie aanwezig in de koepel erbinnen gehouden en de energie erbuiten aanwezig wordt erbuiten gehouden. Deze magische cirkels hebben de vorm van een bol en zijn er ter bescherming en afscherming. De bol kan ook ovaal van vorm zijn. Een magische cirkel kun je (soms) aantreffen rond het altaar van een kerk. Om alle megalithische monumenten worden ook magische cirkels aangetroffen die gebruikt zijn om de heilige plek af te schermen. Verder worden er ook magische cirkels om graancirkels aangetroffen.
Magische driehoeken	Een magische driehoek is een energievorm die de vorm heeft van een driehoek. Het is een poort naar een andere plek in de kosmos. Door deze poort stroomt er energie.
Magische plekken	Magisch betekent een "bovenaardse macht hebbend" of "met toverkracht werkend". Magisch geeft aan dat het een bijzondere plek betreft, soms wordt zo'n plek ook als heilig beschouwd. Een magische plek had iets, hier was er iets, hier was er iets meer dan elders. Hier was ook het hogere (vaak) aanwezig, het goddelijke. Een plek waar vreemde lichten werden gezien. Dit alles duidt op krachtplaatsen, knooppunten van leylijnen. Als magische plekken werden, en worden vaak nog steeds, heilige bomen, cultusplekken, en andere heiligdommen gezien. Als magische plekken worden gezien de Externsteine, Stonehenge en Avebury. Vaak zijn er heiligdommen aanwezig op een heilige plek, maar er zijn ook magische plekken zonder heiligdom waar het magische vanaf straalt. [meer over heiligdommen]
Magische vierkanten	Magische vierkanten zijn poorten (energievormen) die in verbinding staan met de andere planeten in ons zonnestelsel, onze maan en de zon. Met die andere planeten (en de maan en zon) wordt er energie uitgewisseld op de plek van het magische vierkant. Iedere energielijn is verbonden met een specifieke planeet in ons zonnestelsel (en een soort energielijn met de maan). De energielijnen wisselen energie uit door middel van magische vierkanten. Jupiter is bijvoorbeeld verbonden met leylijnen. De energie uitwisseling tussen beide gebeurt via een jupiter vierkant, die ergens onderweg op een leylijn energie uitwisselt met jupiter. En zo heeft iedere energielijn een eigen planeet. Vrije-netwerklijnen hebben ook (meestal) een begin en een einde. Op een dergelijke plek zorgt een magisch vierkant voor de aanvoer of afvoer van energie. Magisch vierkanten van de zon hebben geen specifieke energie, maar een algemenere, en is niet verbonden met een type energielijn. De vorm van een magisch vierkant is vierkant of rechthoekig en kan een hoogte van tien tot een halve meter of meer hebben. Omdat er hier een laag van energie hangt vinden vogeles het hier lekker op in groepen te zitten. Iedere soort vogels houdt weer van andere magisch vierkanten met andere energieën met een verschillend karakter.
Magische vijfhoeken	Een zeldzame magische vijfhoek is een energievorm die de vorm heeft van een vijfhoek. Het is een poort naar een andere plek in de kosmos. Door deze poort stroomt er energie.
Magische zevenhoeken	Een zeer zeldzame magische zevenhoek is een energievorm die de vorm heeft van een zevenhoek. Het is een poort naar een andere plek in de kosmos. Door deze poort stroomt er energie.
Maïscirkels	Maiscirkels zijn onderdeel van het fenomeen graancirkels. Graancirkels komen niet alleen voor in graan, zoals de naam misschien doet vermoeden, maar kunnen in ieder gewas, in iedere vegetatie en ook in zand, sneeuw of ijs voorkomen. Ze komen dus ook voor in maïs. In graancirkels worden ook leylijnen en andere energieën aangetroffen. [meer over graancirkels]
Martinuslijn	De Martinuslijn is één leylijn die door een aantal kerken van Oost-Vlaanderen gaat, die allen opgedragen zijn aan Sint-Maarten. Zo liggen de Sint-Martinuskerk van Mater, de Sint-Maartenskerk van Welden, de Sint-Martinuskerk van Zingem en de Sint-Martinuskerk van Asper op de leylijn. Een leylijn die door een aantal kerken gaat (met soms dezelfde naam) wordt kerkelijn genoend. Een andere leylijn met verschillende kerken gewijd aan dezelfde heilige is de Lambertuslijn in Noord-Brabant.
Megalieten	Een megaliet betekent letterlijk reuzensteen. Het zijn grote stenen gebruikt in prehistorische bouwwerken, megalithische monumenten. Bouwwerken waarvan de huidige mens meestal maar weinig begrijpt. De megalieten werden gebouwd als een heiligdom, hier werd er vereerd. Ze waren zich ook bewust van de leylijnen, want hun bouwwerken werden hierop gepositioneerd. De bekendste megalieten zijn de hunebedden in Drenthe, de dolmens en menhirs van Wéris en Stonehenge en Avebury in Engeland. Al deze bouwwerken zijn aan elkaar gerelateerd, ze hebben een zelfde cultuur, een zelfde oorsprong. [meer over megalithische monumenten] [meer over heiligdommen]
Megalithische monumenten	De megalithische perioden kenmerken zich door het gebruik van grote stenen voor de bouw van hun heiligdommen, en in latere tijden werden ze opgevolgd door grafheuvels die het zonder grote stenen moesten doen. In tegenstelling van wat de hedendaagse archeologen beweren zijn de megalithische monumenten, die van grote stenen (megalieten) gemaakt zijn, nooit gebouwd om als begraafplaats te dienen. Grafheuvels zijn daarentegen wel opgeworpen om te dienen als laatste rustplaats, maar dat niet alleen. Zowel de grafheuvels als de stenen bouwwerken waren heilige plekken waar vereerd werd. Heiligdommen waar ze hun religie hadden. De monumenten werden altijd geplaatst op een knooppunt van leylijnen. Ze zouden daar zijn geplaatst om de acupunctuurpunten te stimuleren. Om de monumenten lag altijd een magische cirkel. Stenen megalithische monumenten worden ookwel monolieten of megalieten genoemd. Combinaties van stenen bouwsels worden alignements of cromlechs genoemd. Bekendste megalithische bouwwerken zijn de staande stenen van Stonehenge en Avebury. In Nederland zijn de meeste monumenten te vinden in Drenthe en in België heeft Wéris verschillende stenen bouwsels. De verschillende type bouwstijlen: - Menhirs - Steenkringen - Cove's - Steenkisten - Hunebedden met krans van houten palen - Hunebedden met steenkrans - Hunebedden met meerdere steenkamers [meer over megalithische monumenten] [meer over heiligdommen]
Menhirs	Menhirs zijn alleenstaande opgerichte stenen die daar zijn neergezet op een heilige plek. De steen maakt deel uit van de heilige plek. Zo'n steen kan minder dan een meter hoog zijn, maar kan ook tot vijf meter in de lucht rijzen. Ze gebruikten de steen om energieën te transformeren en om de heilige plek aan te geven. Het was een plek van verering. De steen werd geplaatst op een leycentrum, een kruispunt van leylijnen. Dit type stenen heiligdom was in de Lage Landen een van de eerste megalitische monumenten. Deze monumenten zijn nooit bedoeld als begraafplaats, maar als een heiligdom. Een menhir wordt ook wel een monoliet genoemd. [meer over megalithische monumenten] [meer over heiligdommen]
Meyerlijnen	De benaming meyerlijnen is een verouderde en niet meer in gebruik zijnde benaming voor de energielijnen van het groot orthogonaalnet. Zie aldaar voor meer informatie.
Monolieten	Een monoliet betekent een monument bestaande uit slechts één steen. Meestal wordt er hiermee een menhir bedoeld die rechtop staat in het landschap. De benaming monoliet kan ook gebruikt worden voor een grote platte steen. Andere bouwwerken met grote stenen worden megalieten of megalithische monumenten genoemd. Megalieten werden in vroege tijden geplaatst op een heilige plek met een leycentrum. [meer over megalithische monumenten] [meer over heiligdommen]
Motteburchten	Een motte of motteburcht is een versterking uit de middeleeuwen. Toen wierp men een heuvel op van aarde om als bescherming te dienen. Een motte is rond van vorm en kan meer dan tien meter hoog zijn. Bovenop de heuvel bouwden ze van hout een versterking. Naast de heuvel lag het woongedeelte dat van een houten omheining voorzien was. De motteburchten werden altijd op een redelijk sterk leycentrum geplaatst. In latere tijden werden er waterbuchten gebouwd en dit waren de opvolgers van de mottes. Een oorspronkelijke motte, die is omgevormd tot waterburcht, is de Burcht van leiden. [meer over verdedigingswerken] [meer over heiligdommen]
Mowing-Devil	De afbeelding van de Mowing-Devil uit 1678 van een houtsnede uit Hertfordshire (Engeland) laat een duiveltje zien die het graan maait. In het boek van Terry Wilson (The Secret History of Crop Circles) wijst hij op 50 of meer van deze publicaties uit de tijd van de Mowing-Devil. De afbeelding geeft aan dat er in de 17e eeuw ook al graancirkels werden gevonden en dat het niet alleen een fenomeen is uit de 20e en 21e eeuw. [meer over graancirkels]
Mummificatienet	Synoniem voor het groot diagonaalnet.
Mummificator	De noordoost-zuidwest georiënteerde energielijnen van het groot diagonaalnet worden mummificator genoemd. Samen met de noordoost-zuidwest georiënteerde lijnen (putrificator) vormen ze dit rasternet. De mummificator staat bekend om de conserverende en mummificerende werking. De mummificator wordt doorgaans gerekend tot de aardstralen en zou negatieve effecten op de menselijke gezondheid hebben.
Negatief	Negatief is de tegenhanger van positief. Het geeft een kant aan waarop iets gepolariseerd is. Negatief betekent dat het voor veel planten, dieren en mensen niet prettig is om te hebben of niet prettig is om op een negatieve plaats te vertoeven. Dit betekent niet dat niemand of niets er van houdt. Er zijn juist organismen die er wel van houden. Negatief betekent met name dat het als ongunstig of ongezond gezien wordt voor de mens. Het kan de gezondheid van de mens aantasten wanneer men op negatieve energieën of negatieve energielijnen vertoeft.
Netwerk van energielijnen	Een netwerk is een verzameling energielijnen van dezelfde soort die op knooppunten energie met elkaar uitwisselen. Een andere benaming hiervoor is een energienetwerk. Er zijn twee catagorieën netwerken. Dat zijn de rasternetwerken, ook wel grids genoemd, en de vrije netwerken. Al deze netwerken (mede) maken de planeet aarde een levende planeet, Gaia.
Offernet	Synoniem voor het groot orthogonaalnet.
Ontstoren	Ontstoren of neutraliseren is het onschadelijk maken van aardstralen. Een ontstoorder zorgt ervoor dat de mensen, dieren en planten/gewassen dan geen last meer hebben van de schadelijke stralingen en energieën die de gezondheid van mens, dier en plant sterk kan beïnvloeden.
Orbs	Synoniem voor lichtbollen.
Orthogonaal net	Een orthogonaal net is een netwerk van energielijnen dat ongeveer noord-zuid en oost-west georiënteerd is. De energielijnen van een orthogonaal net liggen in een rechthoekig patroon om de aarde en worden samen een rasternet genoemd. Voorbeelden van orthogonale netten zijn het hartmann-net, benkernet, pyerénet, 100e-baannet en het groot orthogonaalnet. Meestal wordt orthogonaal net voorafgegaan door groot of klein om een specifiek orthogonaal net aan te duiden: het hartmann-net (klein orthogonaalnet) of het groot orthogonaalnet.
Overgangspoorten	Een overgangspoort is een energievorm en is een poort waar zielen gemakkelijk tot de aarde kunnen komen. Plek is gecreëerd door mensen om in contact te treden met de overledenen. In het verleden kan zo'n plek gebruikt zijn voor offeringen. Met het bidden van mensen wordt de energie versterkt. Een dergelijke poort komt zelden voor maar is altijd gesitueerd op een leycentrum.
Paalkransgrafheuvels	Paalkransgrafheuvels zijn grafheuvels die slechts een simpele heuvel hebben met aan de rand van de heuvel een kring met palen. [meer over grafheuvels] [meer over heiligdommen]
Paasbergen	Een Paasberg, ook paasheuvel of paaskamp geheten, is een plek waar oude Saksische vreugde- en offervuren ontstoken werden. Ieder jaar in de lente, omstreeks het paasgebeuren, werd opnieuw fris, maagdelijk vuur gemaakt, dat alleen uit steen of door wrijving van hout werd voortgebracht, waardoor het geacht werd zijn oorspronkelijke reinheid terug te krijgen. Zo'n bijzondere plek is gesitueerd op een knooppunt van (enkele) leylijnen. [meer over heiligdommen]
Parallelle hartlijn	Een hartlijn (leylijn) loopt door het midden van de kerk, door de lengterichting. Deze hartlijn is altijd aanwezig indien de kerk voor 1350 is gebouwd. Deze liggen parallel aan de hartlijn en vormen samen met andere lijnen een of meerdere assenvierkanten om het leycentrum onder de vierding van een kruiskerk.
Paranormaal	Paranormaal is een heel ruim begrip dat wordt gebruikt voor allerlei energetische en buitenzintuigelijke waarnemingen die mensen kunnen hebben. Voorbeelden hiervan zijn het zien van aura's, geesten en allerlei andere dingen. Dingen die visueel worden waargenomen noemt met helderziendheid. Zo zijn er ook helder voelen, weten, horen, ruiken en proeven. Bij het gebruik maken van het paranormale komt de informatie door een filter. Het paranormaal zijn wordt in de Engelse taal samengenomen met dowsing. Dowsing betekent waarnemen met het zesde zintuig of gebruik maken van radiësthesie. [meer over paranormale eigenschappen]
Pendel	De pendel hoort tot de instrumenten van de radiësthesie. Het instrument bestaat uit een snoertje of kettinkje en uit een iets dat hier aan hangt. Door middel van slingeren wordt er een antwoord verkregen over het gevraagde. Het instrument is zowel boven een pendelkaart te gebruiken als los in de lucht. [meer over de pendel]
Piramides	Piramids zijn vormen die met de juiste hoeken een hele sterke energie creëren, waaronder vormkracht. Deze piramides kunnen klein zijn, maar ook groot zoals de drie piramides van Giza in Egypte, piramides van de zon en maan in Mexico en piramides in China. Behalve dat ze energie creëren staan ze ook op een krachtcentrum, een krachtplaats met een knooppunt van sterke leylijnen. Omdat de bouwers dezelfde kennis hebben toegepast, maar iets anders vorm gegeven hebben, moeten ze een zelfde cultuur als oorsprong hebben gehad. [meer over heiligdommen]
Poort	Zie energiepoorten.
Poppestenen	Poppestenen worden ook wel Kinderstenen genoemd en komen vooral voor in de provincie Friesland. Het waren vruchtbaarheidsstenen gelegen op een (heilige) heuvel. Hier zouden de kinder uit of van onder de steen komen. In Drenthe zouden de kinderen in de hunebedden geboren worden, en dit waren ook oude vruchtbaarheidsplekken. [meer over heiligdommen]
Positief	Positief is de tegenhanger van negatief. Het geeft een kant aan waarop iets gepolariseerd is. Positief betekent dat het voor veel planten, dieren en mensen prettig is om te hebben of op postieve plekken te vertoeven. Maar een positieve energie voor de mens hoeft niet ieder organisme fijn te vinden. Wanneer een mens op een plek met positieve energieën of energielijn vertoeft kan dit de gezondheid van de mens bevorderen. Maar te veel van het positieve is ook niet goed.
Priesterkoor	Synoniem voor het koor in een kerk.
Primaire leylijnen	Leylijnen zijn onder te verdelen in primaire en secundaire leylijnen. Er liggen om de aarde een heleboel leylijnen. De meeste van die leylijnen zijn zwakkere energielijnen. Ook zijn er sterkere leylijnen die tussen een halve meter en tien meter breed kunnen worden en bijzonder krachtig zijn. Deze krachtlijnen worden primaire leylijnen genoemd. Primaire leylijnen zijn dus sterker, breder en krachtiger dan simpele leylijnen. Dat er primaire leylijnen zijn hadden de Romeinen al ontdekt en die legden hun kaarsrechte wegen op deze krachtlijnen. Een voorbeeld van een krachtige en primaire leylijn is de leylijn Stonehenge - Externsteine. Verder bestaan er zogenaamde wereldleylijnen, dit zijn ook primaire leylijnen. [meer over sterke en zeer sterke leylijnen]
Putrificator	De noordwest-zuidoost georiënteerde energielijnen van het groot diagonaalnet worden putrificator genoemd. Samen met de noordwest-zuidoost georiënteerde lijnen (mummificator) vormen ze dit rasternet. De putrificator staat bekend om de verrottende en omvormde werking. De putrificator wordt doorgaans gerekend tot de aardstralen en zou negatieve effecten op de menselijke gezondheid hebben.
Pyerélijnen	Pyerélijnen zijn een bepaald soort energielijnen die een rasternetwerk vormen. Dit rasternetwerk wordt het pyerénet, pyerénetwerk of pyerégrid genoemd. Waar deze energielijnen kruisen is er een pyerécentrum met normaal gesproken twee pyerélijnen. De pyerélijnen zijn verbonden met de planeet uranus in ons zonnestelsel. Met deze planeet worden energieën uitgewisseld door middel van een magisch vierkant, een uranusvierkant of pyerévierkant genaamd. Pyerélijnen kunnen ook uranuslijnen genoemd worden. Pyerélijnen hebben ook hun invloed op bomen. Bomen vormen op een stam open of gesloten ogen, en deze ogen kunnen bovendien ook huilen. Dit kenmerk is gelijk aan die van de benkerlijnen. [meer over leylijnen en energielijnen]
Radiësthesie	Radiësthesie is het werken met de wichelroede, pendel, biotensor of lecherantenne. Wat letterlijk betekent: het waarnemen van stralen. Radiësthesie is een vaardigheid die gebruikt wordt om dingen op te sporen, zoals olie, gas, aardstralen en leylijnen. Bij dit opsporen wordt met radiësthesie gebruik gemaakt van een instrument. Dit instrument is dan de wijzer die uitslaat wanneer het gezochte gevonden wordt. De beoefenaar van radiësthesie (een radiësthesist) moet zelf wel in orde zijn en zorgen voor een zo zuiver mogelijk filter om goed te kunnen waarnemen. Verder moet men voorzichtig zijn met conclusies naar aanleiding van metingen. Radiësthesie is onderdeel van het Engelse begrip dowsing. [meer over radiësthesie]
Rasterlijnen	Rasterlijnen zijn energielijnen die in en rechthoekig patroon rond de aarde liggen. Ze vormen dus hokjes met afstanden die afhankelijk zijn van het type rasterlijn. Ook liggen ze niet allemaal in dezelfde windrichting gepositioneerd. Bepaalde lijnen liggen noord-zijd en oost-west, en weer andere lijnen liggen zuidwest-noordoost en noordwest-zuidoost gepositioneerd. Maar er zijn ook andere mogelijkheden. De meeste netwerken van energielijnen die er bestaan zijn netwerken van rasterlijnen, rasternetwerken. Andere type energielijnen zijn vrije-netwerklijnen.
Rasternetwerk	Een rasternetwerk of rasternet bestaat uit alle rasterlijnen van een bepaalde soort, die samen een netwerk van energie rond de aarde vormen en liggen met name orthogonaal of diagonaal. Binnen een rasternetwerk ligt er om de standaard hoeveelheid meter een energielijn van de betreffende soort. De tegenhanger van een rasternetwerk is het netwerk van vrije energielijnen. Een andere benaming voor een rasternetwerk is een grid. Voorbeelden van rasternetwerken zijn het hartmannnet, currynet, benkernetwerk, pyerénetwerk, groot orthogonaalnet, groot diagonaalnet en 100e baan netwerk.
Remanentie	Remanentie is het verschijnsel dat een object sporen achterlaat die nog steeds teruggevonden ook al is het object reeds lange tijd verdwenen. Het woord remanentie komt van het Engelse remanence wat nablijfselen betekent. Dit verschijnsel stelt wichelroedelopers in staat om verdwenen objecten op te sporen. Tegelijkertijd zorgt dit verschijnsel er voor dat als je op verschillende plekken je sleutelbos laat vallen, de wichelroede meestal deze plekken eerst zal aanwijzen in plaats van de plek waar die sleutelbos zich echt bevindt.
Ringwalburgen in het binnenland	De ringwalburgen in het binnenland zijn enkele eeuwen ouder dan de ringwalburgen aan de kust, maar werden ook gebruikt om zich tegen aanvallen te weren van vijanden. Ze worden betiteld als een wal-/vluchtburcht waar zowel mensen permanent in woonden, als ook naar toe vluchtten wanneer er gevaar dreigde. Binnen de walburg stonden de boerderijen en was er ook een heiligdom te vinden. Zowel het heiligdom als het midden van de burg werden gesitueerd op een leycentrum, en de houten paden werden gelegd op leylijnen. Na verloop van tijden werden de ringwalburgen verlaten omdat ze geen nut meer hadden. In het binnenland zijn er twee vormen van ringwalburgen te vinden: hele en halve burgen. De halve burgen werden met de helft tegen een steile afgrond aangelegd die geen verdediging behoefde. [meer over ringwalburgen in het binnenland] [meer over heiligdommen]
Ringwalburgen (kust)	De ringwalburgen aan de kust zijn in de vroege Middeleeuwen opgeworpen om bescherming te bieden tegen aanvallende Vikingen. Ze worden betiteld als een wal-/vluchtburcht waar zowel mensen permanent in woonden, als ook naar toe vluchtten wanneer er gevaar dreigde. Binnen de walburg stonden de boerderijen en was er ook een heiligdom te vinden. Zowel het heiligdom als het midden van de burg werden gesitueerd op een leycentrum, en de houten paden die elkaar in het midden kruisten werden gelegd op leylijnen.Vanuit een aantal van deze walburgen zijn er dorpen en later ook steden ontstaan, zoals Middelburg en Domburg. [meer over ringwalburgen aan de kust] [meer over heiligdommen]
Ringwalgrafheuvels	Ringwalgrafheuvels zijn grafheuvels die bestaan uit een heuveltje in het midden, hier om heen een greppel en daar om heen een wal, kortom een ringwal. Dit zijn geen forten, maar heiligdommen en begraafplaats tegelijk geweest voor de grafheuvelbouwers. [meer over grafheuvels] [meer over heiligdommen]
Romeinse tempels	Met de komst van de Romeinen in de Lage Landen en de aanleg van wegen en castella, bouwden de Romeinen ook (Gallo-)Romeinse tempels. Deze tempels waren de heiligdommen van de Romeinen waar ze hun religie hadden. Deze tempels positioneerden ze op kruispunten van leylijnen. De plaatskeuze werd bepaald door een geomant. Haaks op hartlijn door de tempel ligt er een tweede leylijn en er liggen nog twee diagonale leylijnen die het leycentrum in acht gelijke delen splitst. Dit wordt een 'assenkruis van leylijnen' genoemd. Verder kunnen er meestal rond dit assenkruis enkele 'assenvierkanten van leylijnen' gevonden worden. [meer over Romeinse tempels] [meer over heiligdommen]
Romeinse wegen	Toen de Romeinen gebied begonnen te veroveren en uit te breiden, waren er nog geen of heel weinig wegen, die bovendien kronkelig door het landschap liepen. Om zich goed te kunnen verplaatsen legden ze verharde wegen aan, die kaarsrecht door het landschap liepen. Deze wegen legden ze op primaire leylijnen. Dit deden ze opdat de soldaten lange marsen konden lopen door de krachtgevende energie van de leylijnen. Zodoende gingen die wegen dwars over bergen en door dalen heen om de sterke leylijn te blijven volgen. [meer over heiligdommen]
Rurale cultusplaatsen	Rurale cultusplaatsen zijn cultusplekken uit de Romeinse tijd in het Maas-Demer-Scheldegebied. Dergelijke cultusplaatsen zijn gevonden in de provincies Noord-Brabant, Antwerpen en Vlaams-Limburg. Dit waren heilige plaatsen waar binnen een afgebakend gebied een heilige boom stond en er verering of offering plaatsvond. [meer over Germaanse & Keltische heiligdommen] [meer over heiligdommen]
Saturnuslijnen	De benaming saturnuslijnen is een verouderde en niet meer in gebruik zijnde benaming voor de energielijnen van het groot diagonaalnet. Zie aldaar voor meer informatie.
Schip	Synoniem voor de beuk van een kerk.
Secundaire leylijnen	Leylijnen zijn onder te verdelen in primaire en secundaire leylijnen. Er liggen om de aarde een heleboel leylijnen. In mindere mate komen er ook sterke leylijnen voor, maar de meeste leylijnen zijn zwakkere energielijnen. Deze leylijnen zijn meestal smaller dan een halve meter en minder krachtig dan de sterkere lijnen.
Sjamaan	Een sjamaan was de wijze persoon van een stam die zich bezig hield met velerlei onderwerpen, van kruiden en planten, tot energieën en heilige plaatsen, en veel meer. Zij kwamen met name voor in Noord-Europa en Noord-Amerika. Sjamanen legden ook labyrinten aan om stamgenoten te helpen tot het komen van bezinning.
Slingerlijnen	Slingerlijnen zijn een soort energielijnen waar maar weinig van bekend is. Bekend is dat ze binnen hun baanbreedte een hoofdstroom van energie hebben die een slingerende beweging maakt van de ene rand van de slingerlijn naar de andere rand. Toch zijn slingerlijnen kaarsrecht! Het is slechts de hoofdstroom die slingert en een kleinere hoeveelheid van deze energie bevindt zich buiten deze hoofdstroom, maar binnen de baan van de energielijn. [meer over leylijnen en energielijnen]
Sneeuwcirkels	Sneeuwcirkels zijn onderdeel van het fenomeen graancirkels. Graancirkels komen niet alleen voor in graan, zoals de naam misschien doet vermoeden, maar kunnen in ieder gewas, in iedere vegetatie en ook in zand, ijs of sneeuw voorkomen. In graancirkels worden ook leylijnen en andere energieën aangetroffen. [meer over graancirkels] [meer over energieën in graancirkels]
Spijkerbomen	Een spijkerboom of breukeboom is een boomheiligdom, waarbij men een breuk kon laten spijkeren. Wanneer iemand een gebroken been als voorbeeld heeft dan kon die spijkers in de boom slaan bij het oplezen van een tot heden geheim gebleven spreuk. Een spijkerboom staat nu nog in Yde (Drenthe). [meer over heiligdommen]
Spiraalantenne	Synoniem voor de hartmannroede.
Spiraalheuvels	Spiraalheuvels zijn een bijzonder soort Germaanse heiligdommen. Hier werden ook offers gebracht en vond er verering plaats, maar er gebeurde meer. Deze spiralende bergjes werden gebruikt om trancereizen te maken. Om de heuvel heen wentelde zich een spiraal naar boven. Ook lag de heuvel op een kruispunt van leylijnen. [meer over spiraalheuvels] [meer over Germaanse heiligdommen] [meer over heiligdommen]
Spiralen	Een spiraal is een draaiende energie, een draaiingspunt. Het wordt ook wel een vortex genoemd. Spiralen komen zowel in 3D als in de platte variant voor. De laatste wordt ook wel aangeduid met de term energiespiraal om het verschil tussen de twee varianten aan te geven. De 3D spiraal kan men zich voorstellen als een om een kegel gewikkelde band van hoog naar laag of andersom. Deze 3D-spiralen zijn of opgaand of neergaand. Zowel de platte als de 3D-spirale komen (normaal gesproken) altijd met z'n tweeën voor. Ze zijn met elkaar verbonden, een duo. Een positieve is verbonden met een negatieve spiraal. Een rechtsom draaiende is verbonden met eentje die linksom draait. Een naar buiten draaiende spiraal is verbonden met een naar binnen draaiende spiraal. Een spiraal die energie verzamelt is verbonden met eentje die energie verspreidt. Een opgaande is verbonden met een neergaande (3D). Behalve het verschil in ruimte (2D-3D) is ook de energie van een spiraal iets anders. Wanneer je een spiraal tegen komt kun je letten op de kenmerken: plat of in 3D, positief of negatief, linksom of rechtsom, verzamelend of verspreidend, naar buiten of naar binnen, en opgaand of neergaand of plat. Verder kun je nog proberen de tegenhanger te vinden. Dit allemaal kun je uittesten met de pendel of wichelroede. Wanneer je de wichelroede gebruikt kun je de draaiing volgen en (meestal) op een andere (nabije) plek zal een tweede draaiing volgen. Een spiraal is met een andere spiraal verbonden. Verder kun je proberen te achterhalen hoeveel veldlijnen een spiraal heeft. Spiralen hoeven niet noodzakelijkerwijs met een tussenruimte van elkaar te liggen. Ze kunnen ook deels of helemaal in elkaar verwikkeld zijn. Als je op slechts één spiraal staat zul je rechtsom of linksom meegevoerd worden met de energie, oppassen dat je je evenwicht niet verliest. Ze zullen dan altijd of de hele tijd linksom gaan of de hele tijd linksom. Twee spiralen die beide linksom (als voorbeeld) gaan zullen samen een sterkere energie hebben dan afzonderlijk. Wanneer er twee spiralen op een plek zijn waarvan de een linksom gaat en de ander rechtsom dan kun je dit ook voelen. De plek heeft dan afwisselend een linksom- en rechtsomdraaiende energie. Afhankelijk van de sterkte van de spiralen kan de tijd ook verschillen. Zo zijn er spiralen die de helft van de tijd rechtsom en de helft van de tijd linksom draaien. Maar het komt ook voor dat een spiraal 20 seconden rechtsom gaat en 30 seconden rechtsom. Zo zijn er vele varianten mogenlijk. Spiralen kunnen zeer sterk zijn, maar ook zwak van energie. Spiralen kunnen ook de gezondheid van mensen aantasten en worden daarom tot de aardstralen gerekend. Bij het ontstoren van een plek wordt er soms hierop gelet. Maar niet alle spiralen zijn ongezond. En ook de ongezonde kunnen goed gebruikt worden. Een verzamelende spiraal zal energie aan je ontrekken en een positieve spiraal zou je energie geven. Beiden kunnen benut worden. Niet iedereen vindt negatieve spirale lekker, maar mieren bouwen graag hun nesten op de plaats van een negatieve platte spiraal. Verder worden zowel negatieve als positieve spiralen ook gebruikt in graancirkels en bij spiraalheuvels van de Germanen. Spiralen worden ook op leycentra aangetroffen, waarbij er dan geconstateerd wordt dat het een links- of rechtsdraaiend leycentrum is. In werkelijkheid bevindt zich er dan een spiraal op de plaats van het leycentrum die de energie van het leycentrum doet draaien. Wanneer een boom op een spiraal staat is de draaiing te zien in de stam. Spiralen worden tot de energievormen gerekend en zijn een poort naar een andere plek in de kosmos.
Steencirkels	Steencirkels zijn heilige plekken die geplaatst zijn op een kruispunt van leylijnen, een leycentrum. Op de rand van de heilige plek, op de plaats van de magische cirkel, werden de stenen geplaatst in de ronde. Het was een plek van verering. Dit type stenen heiligdom was in de Lage Landen een van de eerdere megalitische monumenten. In Engeland zijn er ook bekende steencirkels zoals Avebury, en een uitgebreidere versie van een steenkring is Stonehenge. De steencirkels zijn nooit bedoeld als begraafplaats, maar als een heiligdom. [meer over megalithische monumenten] [meer over heiligdommen]
Steenkamers	Een steenkamer is een andere naam voor een hunebed, een stenen kamer. Steenkamers zijn megalithische monumenten, waarbij er een ruimte in de grond werd gecreëerd die omgeven was van steen. Zo'n steenkamer werd voor allerlei rituelen gebruikt. De plaatsing van een steenkamer was altijd op een kruispunt van leylijnen, een heilige plek. De meeste steenkamers hebben ooit in een heuvel van aarde gezeten, ze waren dus onder de grond. Ze lijken hiermee op grafheuvels die ook een heuvel hadden, maar grafheuvels hadden geen kamer van megalieten in de heuvel. Steenkamers hebben in veel gevallen een ingang gehad, maar er zijn er ook zonder ingang. Dat was afhankelijk in welke periode met bouwstijl ze gebouwd zijn. De steenkamers zijn nooit gebouwd om te dienen als begraafplaats. Toch denken de archeologen hieraan door de grote hoeveelheid aardewerk die ze terugvinden in de steenkamers. Maar aardewerk kan ook duiden op een plaats van verering, en dat was hier het geval. [meer over megalithische monumenten]
Steenkisten	Dit zijn megalithische monumenten die bestaan hebben als voorloper op de hunebedden. De huidige archeologen zien het verschil niet, maar er zijn duidelijke verschillen te onderscheiden. Zo staan bijvoorbeeld de zijstenen veel dichter tegen elkaar aan. De benaming steenkist komt doordat het op een kist van steen lijkt. De steenkisten zijn nooit bedoeld als begraafplaats, maar als een heiligdom. Hier werd er vereerd, dit was een heilige plek, hier bedreven ze hun religie. De steenkisten bouwden ze op een kruispunt van leylijnen. [meer over megalithische monumenten] [meer over heiligdommen]
Steenkringen	Synoniem voor steencirkels.
Steentafels	De naam steentafels wordt gegeven aan megalithische monumenten zoals cove's, steenkisten, hunebedden en dolmens. De naam komt van de stenen bouwwerken die grote tafels van reuzen lijken te zijn. In plaats daarvan waren het heiligdommen die geplaatst werden op leycentra. Heilige monumenten in het energetische landschap.
Sterrenweg	Sterrenwegen zijn oude Europese pelgrimspaden waarbij men al lopend een pelgrimsroute over, via en slingerend om leylijnen volgt, welke men gedurende enkele weken beloopt om te komen tot bezinning en inzicht. Ze stammen van voor-christelijke tijden, waarbij de Noord-Spaanse pelgrimsroute naar Santiago de Compostela (de Camino) later geadopteerd is door het christendom. Er zijn door de eeuwen heen drie pelgrimroutes geweest, waar thans alleen de route naar Santiago de Compostela tegenwoordig nog wordt belopen. Oorspronkelijk had het als eindpunt de kust te Finisterre (betekenis: einde van de wereld). De andere twee routes lagen in Frankrijk (geheel verdwenen) en Engeland (alleen het eindpunt wordt nog bezocht). Het eindpunt in Engeland was de Glastonbury Tor waar men na enkele weken spiralend de heuvel beklom. Behalve sterrenwegen, een soort van pelgrimspaden, werden ook labyrinten gebruikt ter bezinning.
Stonehenge	In het zuiden van Engeland staan een aantal kolossale stenen in de ronde met hier bovenop  platliggende megalieten. Dit was een heilige plek met waarschijnlijk een bijzondere functie, omdat dit een uniek megalithisch monument in zijn soort is. Een plek van verering en veel meer, gesitueerd op een knooppunt van leylijnen, een krachtplaats of krachtcentrum. Hier werd er vereerd en misschien wel geofferd. Stonehenge ligt op de (primaire) leylijn Stonehenge - Externsteine (Duitsland), die door het zuiden van Nederland gaat en hierbij heilige plekken kruist. Plekken zoals de burcht van Domburg, de Slotbosche Toren van Oosterhout en de Sint-Janskathedraal van 's-Hertogenbosch. Een andere grote en bekende steencirkel in Engeland is Avebury.
Stoorvelden	Stoorvelden zijn energieën die de gezondheid van de mens kunnen verstoren en worden gerekend tot de aardstralen. Stoorvelden zijn banen of plekken van verstorende energieën. [meer over aardstralen]
Symbolische poorten	Een symbolische poort wordt tot de energievormen gerekend en werd door druïden soms gecreëert en gebuikt als een toegangspoort naar hun heilige plek. Vanuit de poort loopt er een pad naar het heiligdom. Een symbolische poort heeft vooral een symbolische functie, het maakte deel uit van hun rituelen. Ze konden de poort openen en sluiten. Bij aanvang van hun rituelen openden ze de poort en ze sloten die weer bij de afsluiting.
Tafelbergen	Er zijn een aantal heuvels en bergen die Tafelberg worden genoemd, maar die zijn geen tafelberg in de zin van een offerplaats. De tafelbergen als offerplaats komen alleen voor in het Gooi en verder mogelijker wijs in Keltische gebieden. Oorspronkelijk gebruikten de druïden van de Kelten opgeworpen of natuurlijke heuvels als persoonlijk heiligdom. (Dus niet voor de bevolking, die hadden eigen heilige plaatsen.) Hoog op een heuvel reikte hij naar de goden. Na de Romeinse tijd kwam er een stam onder leiding van een druïde terecht in het Gooi, waar zij heiligdommen creërden op een leycentrum. Dit waren de tafelbergen. Tegenwoordig zijn de meeste tafelbergen nog terug te vinden in het landschap, zoals bijvoorbeeld de Trapjesberg. [meer over tafelbergen] [meer over Keltische heiligdommen] [meer over heiligdommen]
Tafelhunebed	Synoniem voor een cove.
Tellurische energieën	Met tellurische energieën worden energieën in de bodem van de aarde bedoeld, zoals wateraders en breuken. Tellurisch betekent "tot de aarde behorend" en de benaming tellurische energieën wordt nogal eens gebruikt om er (mogelijk niet helemaal correct) aardstralen mee aan te duiden.
Terpen	Honderden jaren voor het begin van onze jaartelling tot ongeveer halverwege het tweede millenium werden in het noorden van Nederland terpen en wierden opgeworpen om zich te beschermen tegen het hoge water van de zee. In de kwelders van dit gebied wierpen ze heuvels op om in geval van hoog water een droog heenkomen te hebben. Hierop bouwden ze hun boerderijen met of zonder kerk of ander heiligdom. De locatie van een terp of wierd werd altijd bepaald door een (redelijk) sterk leycentrum. [meer over terpen & wierden]
Transept	Andere benamingen voor een transept zijn dwarsschip en kruisbeuk. Dit onderdeel van de kerk werd loodrecht op de lengteas gebouwd, dwars op het schip. Het is meestal even hoog en even breed als het schip (met zijbeuken). Het transept bestaat uit drie delen: de beide zijarmen (aan noord- en zuidzijde) en de kruising. Het is doorgaans geplaatst tussen het schip en het koor.
Trollenlijnen	Trollenlijnen is een andere benaming die zelden gebruikt wordt voor negatieve benkerlijnen. Positieve (neutrale) benkerlijnen worden dan elfenlijnen genoemd.
Tumulus of tumuli	Een tumulus is een andere benaming voor een grafheuvel. Een tumulus is zowel gebouwd ter verering als om mensen een laatste rustplaats te geven. Het was een heiligdom gepositioneerd op een kruispunt van leylijnen. In latere tijden zijn er tumuli gebruikt als cultusplaatsen. Een andere naam die soms ook voor tumulus gebruikt wordt is een brandheuvel. In sommige tumuli is er begraven door middel van een boomkist. [meer over grafheuvels] [meer over heiligdommen]
Tweede net	De benaming tweede net is een synoniem voor het currynet. Dit is een netwerk van energielijnen gelegen in een rasterpatroon om de aarde. Naast het tweede net worden nog drie andere netten aangeduid met een nummer, te weten: het hartmann-netwerk (eerste net), het groot orthogonaalnet (derde net) en het groot diagonaalnet (vierde net).
Vegetatiecirkels	Vegetatiecirkels is een betere benaming voor het fenomeen graancirkels, omdat de formaties die in velden verschijnen zich niet alleen beperken tot graanvelden. Ze komen namelijk in allerhande gewassen en vegetatie voor, zelfs in zand, sneeuw en ijs. Voorbeelden van vegetatie waar graancirkels in gevonden zijn, zijn heide, gras, struikgewas, en zelfs in bomen. Veel graancirkels worden door mensen gemaakt, maar er zijn er ook die niet te verklaren zijn als mensenwerk. In graancirkels worden ook leylijnen en andere energieën aangetroffen. [meer over graancirkels] [meer over energieën in graancirkels]
Veldlijnen	De term veldlijnen wordt gebruikt in verband met spiralen. Hiermee wordt dan bedoeld het aantal uitslagen dat de wichelroede maakt bij het doorsnijden/kruisen van een spiraal. Er wordt dan gemeten hoeveel omwentelingen een spiraal maakt.
Vierde net	De benaming vierde net is een synoniem voor het groot diagonaalnet. Dit is een netwerk van energielijnen gelegen in een rasterpatroon om de aarde. Naast het vierde net worden nog drie andere netten aangeduid met een nummer, te weten: het hartmann-netwerk (eerste net), het currynet (tweede net) en het groot orthogonaalnet (derde net).
Vleer, Wigholt	Zie Wigholt Vleer.
Vormkracht	Vormkracht is letterlijk de kracht van vormen. Vormen met heilige geometrie of waarin het is toegepast, hebben een extra energie aanwezig dat aangetrokken of misschien wel gecreëerd wordt door de toegepaste heilige geometrie in de vorm. Dergelijke vormkracht wordt soms aangetroffen in graancirkels, kerkgebouwen en piramides.
Vortexen	Synoniem voor spiralen.
Vrije-netwerklijnen	Vrije-netwerklijnen zijn energielijnen die niet in een rasterpatroon rond de aarde liggen, maar in iedere richting gepositioneerd kunnen zijn. Deze catagorie energielijnen is de tegenhanger van de rasterlijnen. Vrije-netwerklijnen maken deel uit van een vrij netwerk. Voorbeeld van een vrije-netwerklijnen zijn de leylijnen. Vrije-netwerklijnen hebben meestal een begin en een einde op magische vierkanten.
Vrij netwerk	Een vrij netwerk is een verzameling vrije netwerklijnen van een bepaald soort. Een samenspel van energielijnen van dezelfde soort is een netwerk. De tegenhanger van een vrij netwerk is een rasternetwerk. Een voorbeeld van een vrij netwerk is het leylijnennetwerk.
V-roede	Synoniem voor de gaffelroede.
Wateraders	Een waterader is een waterstroom in de grond, welke kan stilstaan of stromen. Een waterader is niet een vast iets en kan zich wel eens verleggen (net als een rivier). De diepte kan vlak onder de grond zijn of erg diep en alles ertussen is mogelijk. Dit komt tot uiting wanneer een boom op een waterader staat en er een knoest of knots gevormd is. Verder is een waterader ook verantwoordelijk voor kluwen of heksenbezems. Water is heel gemakkelijk beïnvloedbaar en om te vormen in negatieve energie. Van oorsprong is een waterader neutraal. Bij het ontstoren (van aardstralen) van plekken, het onschadelijk maken, wordt er meestal ook op wateraders gelet vanwege de belastende energie. Wanneer een waterader steil richting de oppervlakte gaat is er op die plek een zware energie aanwezig die ongezond is voor veel levende wezens, inclusief de mens. Wateraders worden ook wel waterlijnen genoemd, maar dat is een verwarrende en geen correcte benaming. Dit omdat wateraders niet in een rechte lijn lopen, maar zeer grillig onder het aardoppervlak stromen (of stilstaan). Omdat ze geen rechte lijn zijn worden ze tot de energievormen gerekend en omdat ze in de bodem van de aarde voorkomen worden ze ook tellurische energieën genoemd. Ook kan een waterader voorkomen met een breuk in de bodem wat een watervoerende breuklijn wordt genoemd.
Waterburchten	Waterbuchten werden gebouwd in de middeleeuwen en waren de opvolgers van de motteburchten. Deze werden niet meer van hout gebouwd, zoals bij de voorgangers gebruikelijk was, maar van steen. Bovendien werden de waterburchten niet meer op een heuvel gebouwd. Ook deze waterburchten werden gebouwd op een leycentrum. [meer over verdedigingswerken] [meer over heiligdommen]
Watervoerende breuklijnen	Een watervoerende breuklijn is een combinatie van een breuklijn met een waterader. Een breuklijn die ergens loopt laat ruimte over voor water om langs/door te stromen en een watervoerende breuklijn is geboren.
Watkins, Alfred	Zie Alfred Watkins.
Weermuur of weerwal	Een weerwal of weermuur zou een wal of muur ter versterking of verdediging zijn. Zo'n weermuur is bijvoorbeeld aangelegd rond de Oude Kerk van Zeist in de provincie Utrecht. Wanneer er gevaar dreigde konden de mensen zich terug trekken op de verhoging in de kerk, beschermd door de weermuur.
Wereldleylijnen	Wereldleylijnen zijn leylijnen die erg grote afstanden over onze planeet afleggen en met elkaar in een patroon om de aarde liggen. Deze wereldleylijnen zijn sterke primaire leylijnen.
Wéris	Wéris is de megalietenhoofdstad van België. Hier bevinden zich binnen enkele tientallen kilometers meer dan zes megalithische monumenten. In dit gebied kunnen er een aantal menhirs en twee dolmens (hunebedden) gevonden worden. Een gebied met heilige plaatsen uit de tijd van de megalithische bouwwerken, waarbij al deze bouwwerken gebouwd zijn op een leycentrum. [meer over megalithische monumenten] [meer over heiligdommen]
Wichelen	Synoniem voor dowsing.
Wichelroede	De wichelroede hoort tot de instrumenten van de radiësthesie. Het is een instrument dat uit zeer oude vervlogen tijden stamt. De wichelroede werd en wordt nog steeds gebruikt in met name het open veld om er dingen mee op te sporen, zoals olie, mineralen, water, aardstralen en leylijnen. Het is een instrument dat ideaal is voor grootschalig gebruik. De wichelroede als instrument komt in verschillende vormen en varianten voor. Soorten roedes: - allemansroede/hoekroede/L-roede - gaffelroede/Y-roede/V-roede - lusroede - hartmannroede/spiraalantenne Alle instrumenten kunnen voor dezelfde dingen gebruikt worden, alleen is het ene instrument handiger in gebruik dan de andere. De wichelroede-instrumenten kunnen op twee manieren worden gebruikt. Men kan het instrument hanteren en laten reageren op energieën in het algemeen. De andere manier van hanteren is concentreren en tegelijk vrij laten van datgeen wat je wilt vinden. De wichelroede zal dan reageren op wat je vinden wilt als het er is. Met de wichelroede kan in principe alles worden opgespoord, inclusief objecten die reeds verdwenen zijn. Dit laatste wordt mogelijk gemaakt door het verschijnsel wat remanentie wordt genoemd. [meer over wichelroedes]
Wierden	Synoniem voor terpen.
Wigholt Vleer	Wigholt Vleer was een historicus en radiësthesist die gedurende tientallen jaren tot aan zijn dood eind 20e eeuw uitgebreid onderzoek heeft gedaan naar het onderwerp leylijnen en leycentra in met name Nederland en België, maar ook in Engeland, Griekenland en elders. In zijn boek Leylijnen en leycentra in de Lage Landen doet hij van zijn speurtocht uitgebreid verslag. [meer over het boek]
X-lijnen	De benaming x-lijnen is een verouderde en niet meer in gebruik zijnde benaming voor de energielijnen van het groot orthogonaalnet. Zie aldaar voor meer informatie.
Y-roede	Synoniem voor de gaffelroede.
Zaalkerk	Een zaalkerk is een eenbeukig, rechthoekig kerkgebouw (zonder koor).
Zijbeuk	Zie beuk.