3. Dimensie wordt gebruikt om een parallelle wereld aan te duiden. Bijvoorbeeld een ufo die in een andere dimensie verdwijnt. Veelal wordt er met een parallelle dimensie het paranormale aangeduid. Maar de paranormale wereld is eigenlijk geen parallelle wereld. Een aura is om iedere mens aanwezig in onze wereld. Leylijnen en andere energiebanen liggen om de aarde in het landschap. Het paranormale bevindt zich dus in onze wereld. De mens ziet alleen slechts een gedeelte van wat er is en denkt daarom dat het paranormale elders is, maar dat is dus niet juist.

Fysiek lichaam: is de ruimte die het inneemt. Bij stenen, planten, dieren en mensen. Het stoffelijke lichaam, een omhulsel waar de mens in zit. Bij de dood blijft het fysieke lichaam achter, de rest gaat ergens naar toe.

Etherlichaam: de levensfuncties. (stofwisseling, groeien enz.) Bij planten, dieren en mensen. (Zit vast aan het fysieke lichaam.) Wanneer een mens overlijdt wordt het etherlichaam losgemaakt van het fysieke lichaam. Dit is een proces van meerdere dagen (of weken) wat uitgevoert wordt door engelen.

Astraal lichaam: het bewustzijn. (weten dat je gevaar loopt, kunnen bepalen dat je gaat lopen of liggen enz.) Bij dieren en mensen. Het astrale lichaam zit met een koord vast aan het etherlichaam (dat vast zit aan het fysieke lichaam). Bij een uittreding verlaat het astrale lichaam samen met het ik-lichaam het fysieke lichaam, maar blijft verbonden met het lichaam door het koord. Dus ook als je in je fysieke lichaam zit, ben je geen fysiek lichaam, maar een astraal/ik-lichaam tegelijk. Mensen voelen hetzelfde als wanneer zij wel en niet in hun lichaam zitten. Als je uittreedt zie je je lichaam liggen, je bent er dus van bewust dat je je niet in je lichaam bevindt, je bewustzijn bevindt zich op dat moment niet in je lichaam, maar in je lichaam dat uittreedt. Conclusie: je bewustzijn gaat met astrale en ik-lichaam mee, bewustzijn zit dus in je astrale en in je ik-lichaam. Bij overlijden wordt het koord verbroken (door engelen). Het astraal lichaam heeft samen met het ik-lichaam de vorm van een gedaante.

Ik-lichaam: het zelfbewustzijn, oftewel bewustzijn van jezelf, hoe je bent hoe je overkomt wat je doet, wat je kan. Dit kunnen ~alleen~ mensen. Dit ik-lichaam zit vast aan het astraal lichaam en bij een uittreding verlaten ze samen het lichaam. Het bewustzijn van de mens zit in het ik-lichaam en astrale lichaam samen. Na de dood blijft de verbondenheid van het astrale lichaam met het ik-lichaam bestaan.

-Bewustzijn: het actieve bewustzijn, datgene waarmee men bewust is en waarneemt, met waarnemen wordt hier bedoelt het ontvangen van signalen uit de ogen, oren, etc, je bewustzijn bevindt zich in je gehele lichaam, ook je denken vind plaats in je bewustzijn. De grootste concentratie van cellen is op de plaats van de hersenen, daarom denken we dat daar ons denken zit. Maar je kent het vast wel wanneer een man met zijn geslachtdelen denkt of als iemand met zijn buik denkt.

Informatie komt bij de hersenen binnen via de zenuwbanen (oa van aura/ogen, oren, etc), hersenen registreren de informatie, daar opgeslagen (geheugen). Het bewustzijn zit (oa) op diezelfde plaats als de hersenen, de informatie die in de hersenen binnen komt, komt ook in het bewustzijn binnen. Je bewustzijn bevindt zich in het astrale en in het ik-lichaam.

-Onderbewustzijn: het onderbewustzijn is onderdeel van je bewustzijn en zit in een bepaald deel van je hersenen. In dit deel van het bewustzijn worden onder andere de herinneringen van andere levens en het huidige opgeslagen. Je dromen komen oa voort uit het onderbewustzijn. Bij het wichelroedelopen zit de afstemming in het onderbewustzijn vanuit het denken.

Natasha Demkina heeft een bijzondere gave: ze kan letterlijk dwars door mensen heen kijken. Haar verhaal klinkt als iets wat regelrecht uit een sciencefictionfilm komt, maar doktoren hebben haar wonderlijke gave nog niet kunnen weerleggen. Natasha is in staat om binnen in mensen te kijken en een juiste diagnose te stellen van hun medische problemen, zonder de hulp van ultrasound- of röntgenapparatuur.

Natasha’s moeder, Tatyana Vladimovna, zegt dat haar dochter als kind niet anders was dan andere kinderen. Wel leerde Natasha dingen sneller dan haar leeftijdgenootjes; ze kon toen ze zes maanden oud was al praten en tegen de tijd dat ze een jaar was, kon ze werken van dichter Pushkin opzeggen. Op haar derde kende ze het alfabet en had ze geleerd hoe ze een sneeuwmobiel moest besturen.

Op haar tiende moest Natasha naar het ziekenhuis om haar blindedarm te laten verwijderen. Toen er complicaties optraden, bleek dat er tampons in haar buikholte waren achtergebleven. Natasha werd voor een tweede keer geopereerd om de tampons te laten verwijderen. Een maand later begon ze opmerkingen te maken die erop duidden dat ze binnen in mensen kon kijken. Ze vertelde haar moeder dat ze dingen zag die leken op een stofzuigerslang, twee bonen en een tomaat. Hoewel Natasha de juiste termen niet kende, vermoedde Tatyana dat haar dochter haar darmen, nieren en hart beschreef.

In het kinderziekenhuis in haar geboortestad Saransk in West-Rusland, deden doktoren een serie tests om erachter te komen of het meisje inderdaad röntgenogen had. Tijdens een test tekende Natasha een plaatje van wat ze in de buik van een dokter zag; met een donkere stip gaf ze de plek aan waar de man een maagzweer had. Ook was ze het niet eens met de diagnose van een kankerpatiënt; ze hield vol dat ze alleen een kleine cyste zag. Verder onderzoek van de vrouw toonde aan dat Natasha gelijk had.

Een Britse krant haalde Natasha naar Engeland. Natasha wees met succes alle breuken en metalen pennen aan bij de journaliste, die niet lang daarvoor een auto-ongeluk had gehad. De vrouw was geheel gekleed en de littekens van haar verwondingen waren niet zichtbaar.

In Rusland is Natasha een beroemdheid. Ze ontvangt tientallen telefoontjes per dag en mensen staan voor de kleine flat van haar ouders in de rij te wachten voor een consult. Natasha, die nu 17 jaar is, wil graag medicijnen studeren in Moskou zodat ze mensen kan blijven helpen. Maar de enige manier waarop haar familie het zich kan veroorloven om haar naar de universiteit te sturen, is door voor elk consult 400 roebels (ca. 11 euro) te vragen.

Opmerkingen van de webmaster: De test die de wetenschappers uitvoerden is niet correct opgesteld waardoor zij de test niet goed maakte. In het eerdere stukje van de documentaire werd er aangegeven dat ze alleen bij levende mensen en levende organen naar binnen kon kijken. Bij de test waren twee gevallen waarbij er (een deel van) een orgaan weggehaald is. Met haar gave, het zien van levende organen, is het dan moeilijk om de verdwenen delen terug te vinden. Verder zorgt het werken met het paranormale binnen een test voor spanning, en dit kan ook voor problemen zorgen.

De wereld kan zeker van drie of vier kanten bekeken worden. Hiermee wordt bedoelt dat als er iets gebeurt, klein of groot, of anderzijds, dat er vanuit verschillende perspectieven gekeken kan worden. Het is alleen moeilijk om vanuit een ander perspectief te kijken.

Je stapt uit de bus en je verstapt je aan een stoeptegel, waardoor je je been breekt. Veel mensen denken dan: "kl... stoeptegel". Dit is perspectief 1: je kijkt en je ziet die stoeptegel en je merkt op dat die stoeptegel in de fout gaat (omdat die uitsteekt). (Neem het niet te letterlijk.)

Een andere mogelijkheid is te kijken vanuit het perspectief van de stoeptegel. De stoeptegel (indien die gedachten had gehad) zou gedacht hebben: waarom stoot die idioot tegen mij aan? Dit kun je ook zelf denken, waarom stoot ik tegen die tegel aan, ben ik nu zo dom? Dit is perspectief 2: je kijkt naar diegene die iets doet (jezelf in dit geval) en je geeft die de 'schuld'.

Een andere mogelijkheid is om tegelijk vanuit beide te kijken. Dit is een moeilijk perspectief voor de meeste mensen, maar toch, het bestaat! Je ziet dan tegelijk de twee kanten van het verhaal en je zegt: ik was zo stom me ertegen te stoten en waarom ligt die stoeptegel daar? Dit is perspectief 3: de twee dingen die bij elkaar komen beide zien. Er zijn altijd twee of meer kanten aan een gebeurtenis.

Het vierde perspectief is het zien dat er redenen zijn waarom er iets gebeurt. Dit laatste is een onderdeel van de (nieuwe) gezondheidsleer. Deze gezondheidsleer is gebaseerd op een aantal fundamentele principes:

Het denken van een mens is van grote invloed op de gezondheid van de mens. Maar niet alleen het denken is van invloed, ook emoties bepalen de eigen gesteldheid. Zowel gedachten als emoties zijn krachtige energieën die niet onderschat moeten worden. Ze zijn moeilijk te vergelijken met andere dingen. Geluid en licht kunnen moeilijk door een muur heen, terwijl de energieën van gedachten en emoties overal kunnen gaan en geen afstand kennen. De energieën van de gedachten komen daar waar je aan denkt en ook verder. Vandaar ook dat als je aan iemand denkt dat dan soms de telefoon gaat en dat het die persoon blijkt te zijn waar aan gedacht werd.

Wanneer je negativiteit uitstraalt krijg je negativiteit aangereikt, maar de energie gaat ook in je zitten en veroorzaakt blokkades en ziektes. Bepaalde gedachten & karaktertrekken veroorzaken bepaalde ziektes. Als het gedachten zijn die als positief kunnen worden aangemerkt, werken ze positief op de mens. De mens is alleen moeilijk in staat te beoordelen waar de grens precies ligt. Ik neem aan dat iedereen wel weet dat haat niet positief is en liefde niet negatief. Een enkele keer boos of kwaad worden kan geen kwaad, maar als je het heel erg vaak bent, ga je klachten krijgen die je moeilijk hieraan kunt linken, maar het een is wel de oorzaak van de ander.

Het boos of kwaad zijn kan geen kwaad voor een enkel keertje, de energie van die emotie kan rustig wegebben en je hebt er geen last van. Maar als je het frequent bent, dan heeft de aanwezige energie van de emotie amper de mogelijkheid weg te vloeien en ga je opstapelen. Dit kun je hebben tot een bepaald niveau en dan TJAKKA! Dan gebeurt er iets om de energie ergens aan te besteden. Veelal komen er voordat het zover is al seintjes, die aangeven dat er iets niet klopt. Hiervoor moet je luisteren naar het lichaam om die te "horen".

Na de tjakka kan de opbouw van de energie weer beginnen, tenzij er iets gedaan wordt aan het gedachtepatroon dat dit veroorzaakt. Helaas komt het ook voor dat andere mensen je kunnen beïnvloeden, maar het overgrote deel van de dingen die gebeuren veroorzaak je zelf, zonder dat je het weet!